Πολλές φορές δεν είναι τα γεγονότα που καθορίζουν την ψυχική μας κατάσταση, αλλά η σημασία που τους δίνουμε. Είμαστε πολύ περισσότερα από αυτά που νομίζουμε. Και μπορούμε να κάνουμε πολύ περισσότερα από αυτά που τελικά κάνουμε. Ξέρουμε όμως πώς να κυριαρχούμε πάνω στις σκέψεις μας και πώς να πάρουμε τον έλεγχο;
Όλοι έχουμε τη δύναμη να κυριαρχήσουμε πάνω στις σκέψεις μας. Ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει στη ζωή μας, έχουμε την ικανότητα να επιλέξουμε πώς θα ανταποκριθούμε σε αυτό, αφού αλλάζοντας τις συνήθειές μας αλλάζουμε και τον τρόπο σκέψης μας, εφόσον ο τρόπος σκέψης μας απορρέει από τις συνήθειές μας.
Αν αναλογιστούμε ότι κάθε μέρα από το μυαλό του μέσου ανθρώπου περνούν 60.000 σκέψεις, το 95% των οποίων επαναλαμβάνονται σε καθημερινή βάση, θα συνειδητοποιήσουμε πόσο σημαντικό είναι να σταματήσουμε να φθειρόμαστε σκεπτόμενοι το παρελθόν και να σταματήσουμε να εμποδίζουμε τον νου μας και τις τεράστιες δυνατότητές του, απελευθερώνοντας το σιντριβάνι της ενέργειας που αναβλύζει μέσα μας.
Τι πρέπει λοιπόν να κάνουμε για να σταματήσουμε να αγνοούμε τα δώρα που ρίχνει η ζωή στον δρόμο μας; Για να δούμε το τέλειο θαύμα στο πιο απλό πράγμα και για να σταματήσουμε να δυσφορούμε για πράγματα του παρελθόντος που δεν έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε; Για να μην ανησυχούμε για αυτά που ίσως έρθουν και δεν έρχονται ποτέ;
Πώς μπορούμε να θεραπευτούμε από τις πληγές που στερούν από τη ζωή μας το γέλιο και την πληρότητα που μας αξίζει;
- Δεν παραιτούμαι από τις χαρές της ζωής και δεν αναβάλλω για αργότερα τα πράγματα που είναι σημαντικά για την ευτυχία μου. Η μέρα για να ζήσω είναι το «σήμερα», όχι το «όταν θα…» Φροντίζω να το απολαμβάνω, αφού είναι το μοναδικό που έχω δικό μου. Δεν έχει σημασία τι βρίσκεται πίσω μου ή μπροστά μου, αλλά τι βρίσκεται μέσα μου τώρα. Σήμερα είναι η μέρα για να απολαύσω τους καρπούς των προσπαθειών μου, για να αδράξω τη στιγμή και για να αναβαθμίσω τη ζωή μου.
- Μεταμορφώνω τον κόσμο μου από κάτι συνηθισμένο σε κάτι ιδιαίτερο και ασυνήθιστο και θυμάμαι ότι η ζωή μου είναι κάτι περισσότερο από ένα άθροισμα γεγονότων που έρχονται και παρέρχονται. Ξυπνώ τον εαυτό μου, κάνω να μου συμβούν τα πράγματα που θέλω και δεν ξεχνώ το γνωμικό «όσα ήθελες τόσα μπόρεσες», που μαρτυρά ότι τα όρια της ζωής μου είναι απλώς επινοήσεις του εαυτού μου. Εξερευνώ τις ικανότητες της ανθρώπινης φύσης μου, κάνω το επάγγελμά μου έργο αγάπης και φροντίζω να έχω τουλάχιστον τρεις στενούς φίλους, αφού αυτοί εμπλουτίζουν τη ζωή μου με μαγεία και ομορφιά.
- Ταρακουνώ τη ζωή μου και δεν περιορίζομαι στον μικρόκοσμό μου, στη σφαίρα του γνωστού και του οικείου. Προχωρώ πέρα από τη δική μου περιοχή άνεσης και ας νιώθω μόνο εκεί ασφαλής. Αξιοποιώ τις δυνατότητες με τις οποίες με έχουν προικίσει τα χαρίσματα που έχω ως άνθρωπος και δεν φθείρομαι από τοξικά άγχη. Κάνω τις προτεραιότητές μου οδηγό, αλλά όχι με τη νοσηρότητα των εμμονών. Συγκεντρώνομαι στην επιδίωξη αυτού που αγαπώ και η προσοχή μου είναι απερίσπαστα στραμμένη στο έργο μου. Ετσι απολαμβάνω την ευτυχία αλλά και την επιτυχία, χωρίς να τις επιδιώκω, αφού είναι παράπλευρα αποτελέσματα της αφοσίωσής μου στον στόχο μου.
- Γίνομαι εραστής της χαράς, η οποία δεν έχει να κάνει με το ύψος του τραπεζικού μου λογαριασμού ή με το εμβαδόν του σπιτιού μου. Ξεχνώ το σπίτι μου, επενδύω στο σπιτικό μου και ζω τα παιδικά χρόνια των παιδιών μου, είμαι μέρος τους. Επιβραδύνω τους ρυθμούς μου και παύω να κυνηγάω τις μεγάλες απολαύσεις της ζωής παραμελώντας τις μικρές. Κάνω τη συμπόνια και τις μικρές καθημερινές πράξεις καλοσύνης συνήθεια, προσφέρω δείγματα στοργής στους οικείους μου χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος και απολαμβάνω μια πιο πλούσια ζωή.
- Δεν χάνω την επαφή με τα όνειρά μου και δεν απογοητεύομαι από δυσάρεστα γεγονότα, αφού υπάρχει μια φωτεινή πλευρά ακόμη και στη σκοτεινότερη συγκυρία. Το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να σταματήσω να αξιολογώ τα γεγονότα σαν θετικά ή αρνητικά, αλλά να τα βιώνω και να διδάσκομαι από αυτά. Κάνω τις προσπάθειές μου, χρησιμοποιώ αποτελεσματικά το μυαλό μου και πορεύομαι με μια σιγουριά, αφού η ζωή μπορεί να μη μου δίνει πάντα αυτό που ζητάω, μου δίνει όμως πάντα αυτό που χρειάζομαι.
Ειρήνη Ορφανού, συμβουλευτική ψυχολόγο MSc
