Ένα μεγάλο μέρος των νέων κυρίως γονιών δεν αντιλαμβάνεται την επίδραση που έχουν στα παιδιά τους οι συνεχεία καβγάδες. Από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά διαισθάνονται την ένταση, βλέπουν τα σημάδια του προβλήματος από τις εκφράσει των γονιών τους, αντιλαμβάνονται τη γλώσσα του σώματός τους, τον τόνο της φωνής τους. Οι λεκτικές συγκρούσεις, πολύ δε περισσότερο η άσκηση σωμάτια βίας, έχουν ολέθριες επιπτώσεις στην ψυχοσυναισθηματική τους ισορροπία.

 

Σε μια έρευνα της αμερικανικής κυβέρνησης που διήρκεσε έξι χρόνια και στην οποία έλαβαν μέρος 2.000 οικογένειες, αφού μέτρησαν τα επίπεδα του άγχους που βίωναν τα παιδιά τους κατά τη διάρκεια των καβγάδων τους, κατέληξαν σε κάποια ανησυχητικά ευρήματα. Αντιδρούσαν με αύξηση των καρδιακών τους παλμών, γρήγορη, ρηχή αναπνοή, δύσπνοια και εφίδρωση. Τα αποτελέσματα της μακροπρόθεσμα έκθεσής τους σε σκηνές βίαιων συμπεριφορών μεταξύ των γονιών τους κατέδειξαν ότι αρρώσταιναν συχνότερα, είχαν αυξημένη επιθετικότητα, υψηλά επίπεδα άγχους και κατάθλιψης και ανήσυχο ύπνο, συγκρινόμενα πάντα με παιδιά στα σπίτια των οποίων δεν υπήρχαν τέτοιες εντασιακές ενδοοικογενειακές καταστάσεις.

 

Από την άλλη πλευρά, είναι εντελώς αφύσικο οι γονείς να μη μαλώνουν ποτέ παρουσία των παιδιών τους. Μάλιστα, μέχρι ενός σημείου οι διαφωνίες διδάσκουν στα παιδιά πως να χειρίζονται συγκρουσιακές καταστάσεις γενικά στη ζωή τους. Μαθαίνουν, δηλαδή, ότι δεν πρέπει να συμφωνούν σε όλα μόνο και μόνο για να γίνονται αρεστά και αποδεκτά στις παρέες όπως επίσης το να μην το βάζουν στα πόδια σε μια αντιδικία. Να διεκδικούν.

 

Επίσης, το να μη βλέπουν ποτέ εντάσεις μεταξύ των γονιών τους δημιουργεί λάθος εντυπώσεις. Κι αυτό γιατί μαθαίνουν ότι οι σχέσεις στις οποίες υπάρχουν διαφωνίες και καβγάδες είναι πάντα ολέθριες. Έτσι, το να είναι παρόντα περιστασιακά σε κάποιες διαφωνίες δεν είναι εγκληματικό. Οι συγκρούσει είναι αναπόφευκτο μέρος της ζωής μας, ιδίως τώρα που τα πράγματα έχουν γίνει τόσο δύσκολα. H λέξη-κλειδί, βέβαια, είναι… περιστασιακά.

 

Όσο πιο έγκαιρα μάθετε να χειρίζεστε κατάλληλα τις μεταξύ σας εντάσεις τόσο περισσότερες πιθανότητες έχετε να χτίσετε γερά θεμέλια στα παιδιά σας. Εσείς είστε τα πρότυπα τους. Τις δικές σας συμπεριφορές θα αντιγράψουν στην ενήλικη ζωή τους. Καταρχάς συνειδητοποιήστε ότι τα παιδιά δεν ξεγελιούνται εύκολα! Μην προσποιήστε ότι δεν έγινε τίποτα. Μην τα βάζετε όλα κάτω από το χαλί. Όταν αντιδράτε με αυτόν τον τρόπο το μήνυμα που παίρνουν είναι ότι ο θυμός είναι ανεπίτρεπτη αντίδραση και αντί να μάθουν να τον αντιμετωπίζουν, θα πρέπει να τον ανέχονται και να τον καταπίνουν.

 

Εξηγήστε τους και οι δύο μαζί με απλά λόγια τι συνέβη – ανάλογα με την ηλικία τους -, διαβεβαιώνοντάς τα πρωτίστου ότι δεν φταίνε τα ίδια σε τίποτα και ότι θα φροντίσετε να λύνετε τις διαφωνίες σας ήρεμα μέσα από συζήτηση, χωρίς φωνές και εκατέρωθεν προπηλακισμούς. Προσέξτε όμως: δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο στα μάτια των παιδιών από το να παραβαίνετε τον λόγο και τη συμφωνία σας. Δεν επιτρέπεται να απολογείστε για την ανάρμοστη συμπεριφορά σας στα παιδιά σας και να κάνετε ξανά και ξανά τα ίδια λάθη. θα σας κρίνουν στο μέλλον αυστηρά για την αναξιοπιστία σας.

 

Είναι σημαντικό επίσης – ίσως πιο πολύ από καθετί άλλο- να μάθετε να μη χρησιμοποιείτε κανενός είδος βία σε στιγμές έντασης, όπως το να χτυπάτε, να απειλείτε, να βρίζετε ή να πετάτε πράγματα. H βία καταστρέφει άμεσα την εμπιστοσύνη που πρέπει να υπάρχει στο ζευγάρι. Εάν δεν μπορείτε να ελέγξετε τον θυμό σας, αναζητήστε έγκαιρα βοήθεια από τους ειδικούς επαγγελματίες του χώρου, όπως ο οικογενειακός σύμβουλος ο ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής κ.λ.π.

 

Αναγνωρίστε τον θυμό του/της συζύγου σας. Μην αγνοείτε τα αισθήματα και τη στάση τα άλλα πλευράς με ταπεινώσει και εξευτελισμούς. Τα παιδιά σας έχουν ανάγκη να θαυμάζουν και τους δύο. Μην αποδομείτε την άλλη πλευρά. Είναι εγωιστικό από μέρους σας και καθόλου σωστό για τα παιδιά σας. Αυτό που πρέπει να κατανοήσουμε είναι ότι δύο άνθρωποι μπορεί να διαφωνούν αλλά συγχρόνως να διατηρούν τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια στη σχέση τους.

 

Μην ξεχνάτε ότι είναι εξίσου σημαντικό τα παιδιά σας να βιώσουν την επανένωση σας και την αμοιβαία συγγνώμη. Έτσι μαθαίνουν ότι οι ενήλικες δεν είναι τέλειοι και ότι όταν υπάρχουν διαφορές είναι σημαντικό να επιλύονται. Την επόμενη λοιπόν φορά που κάποιος από τους δύο πυροδοτήσει έκρυθμη κατάσταση παρουσία των παιδιών, σκεφτείτε το ξανά και προσπαθήστε να βρείτε τη δύναμη να εφαρμόσετε κάποιες από τις στρατηγικές που προτείνουμε.