Οι παιδικές φωνούλες δεν ηχούν πλέον σε γειτονιές, δεν ακούγονται πια καθόλου γιατί τα παιδιά δεν παίζουν, μόνο τσατάρουν και χάνονται στον κόσμο του διαδικτύου.
Η ανασφάλεια και ο φόβος των γονέων, αποτρέπει τα παιδιά να ¨εκτεθούν¨ στους πιθανούς ¨κινδύνους¨ της γειτονιάς, οδηγώντας τα, στα μονοπάτια ενός χαώδους πλασματικού κόσμου.
Η κοινωνία μας αποτελείται από πολλαπλές προσωπικότητες, με απρόσμενες συμπεριφορές, επιτήδειους ¨εκμεταλλευτές¨ ανηλίκων και ενηλίκων, που εξαπατούν με την εμφάνιση τους ακόμα και τους πιο έμπειρους φυσιογνωμιστές. Το διαδίκτυο δεν απέχει καθόλου από την εικόνα της πραγματικής κοινωνίας, μόνο που μέσω του εικονικού στοιχείου, οι υπηρέτες των κακόβουλων προθέσεων, μπορούν να αποκρύψουν τα στοιχεία τους, να προσποιηθούν κάποιον άλλον και να παρασύρουν τα παιδιά και τους μεγάλους, σε παγίδες που απειλούν την ζωή τους.
Δεν θα εξαγνίσουμε το κακό, αποδίδοντας ευθύνες στο ίντερνετ, διότι μέσω του διαδικτύου η ζωή όλων μας έχει διευκολυνθεί. Η άμεση επικοινωνία με πρόσωπα που βρίσκονται σε μεγάλες χιλιομετρικές αποστάσεις και η απίστευτη ηλεκτρονική βιβλιοθήκη που διαθέτει, μας προσφέρει ανέξοδες, χρήσιμες πληροφορίες μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Η ενημέρωση των γεγονότων αλλά και η ψυχαγωγία μας, το καθιστά δε, το πιο άμεσο μέσο. Εμπλουτίζει τις γνώσεις μας, δημιουργεί σχέσεις επαγγελματικές, φιλικές, ερωτικές και αναπτύσσει τις ικανότητες μας μέσα από έξυπνες και δημιουργικές εφαρμογές.
Δεν το εξιδανικεύουμε, όμως, γιατί η Δίωξη του Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, αποδεικνύει ότι μέσω του ίντερνετ διαπράττονται, πλέον, τα μεγαλύτερα οργανωμένα εγκλήματα, ανά τον κόσμο.
Αυτό είναι αρκετό για να προβληματίσει τους γονείς που επαναπαύονται όταν τα παιδιά τους κλείνονται με τις ώρες στα δωμάτιά τους, μπροστά από έναν υπολογιστή. Το γεγονός ότι βρίσκονται σπίτι, δεν σημαίνει ότι τα παιδιά δεν κινδυνεύουν…
Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του καθηγητή Πανεπιστημίου Πατρών, του τμήματος Ηλεκτρορνικών Υπολογιστών, Τσακαλίδη Αθανάσιου: ¨Αν δεν υπάρχει ουσιαστικός λόγος να βρίσκεσαι στο ίντερνετ (π.χ. να κάνεις έρευνα για κάτι που σε ενδιαφέρει, να ενημερώνεσαι για κάποια γεγονότα, να λαμβάνεις πληροφορίες), τότε το ¨σερφάρισμα¨ δεν πρέπει να διαρκεί περισσότερο από μισή ώρα με 40 λεπτά, ιδίως όταν πρόκειται για παιδιά.¨
Η έρευνά μου δεν θα μπορούσε να μη συμπεριλάβει και δηλώσεις παιδιών, τα οποία χώρισα σε δύο ηλικιακές κατηγορίες.
Συγκεκριμένα παιδιά από 6 έως 10 ετών, μου δήλωσαν: ¨Για εμάς το ίντερνετ είναι παιχνίδι. Μας αρέσει να ψάχνουμε στο youtube για διάφορα βίντεο και έχουμε τη δυνατότητα να ακούσουμε τους καλλιτέχνες που αγαπάμε.¨
Κάποια από αυτά έχουν δημιουργήσει ήδη με ψευδή στοιχεία, το προσωπικό τους προφίλ σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ το αντίστοιχο facebook για παιδιά, λέγεται stardoll. Ένας νέος πλασματικός κόσμος ξεδιπλώνεται μπροστά τους, με εικονικούς χαρακτήρες, όπου με τη μορφή αρσενικής ή θηλυκής κούκλας, αποκτά την προσωπικότητα, το επαγγελματικό και το οικογενειακό προφίλ, που ορίζει ο κάτοχος της κούκλας.
Ένα όμορφο παιχνίδι που πολύ εύκολα, αν δεν υπάρξει ένα διακριτικός έλεγχος από τον κηδεμόνα του παιδιού, ενδέχεται να δημιουργήσει σύγχυση στην προσωπικότητα του παιδιού. Φυσικά, ποτέ δεν ξέρεις αν το άτομο που συνομιλεί το παιδί σας στο τσατ, είναι ανήλικο ή όχι…
Το επόμενο ηλιακό γκρουπ, αφορά μια ευαίσθητη περίοδο, ένα μεταβατικό στάδιο των παιδιών, την ήδη ¨βεβαρυμμένη¨ εφηβεία τους.
Θησαυρός πολύτιμων πληροφοριών με παραπάνω από ένα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τη δυνατότητα να τσατάρουν με χιλιάδες γνωστούς και άγνωστους.
Χαρακτηριστική δήλωση τους: ¨Από τότε που άρχισα να έχω προσωπικό λογαριασμό στο facebook, έγινα πολύ δημοφιλής, ιδίως στο σχολείο μου.¨
Η επόμενη δήλωση, όμως, ίσως σας αφυπνίσει: ¨Από τότε που ανακάλυψα το facebook, ξέχασα να ζω¨.
Η ενασχόληση του παιδιού με το ίντερνετ δεν αντικαθιστά το παιχνίδι όσο κι’ αν εκείνο βρίσκει την παραμονή του στον κυβερνοχώρο, ψυχαγωγική. Το παιχνίδι, ατομικό ή ομαδικό, διαχωρίζεται από την ώρα που διαθέτει ένας ανήλικος, όταν σερφάρει, κάνει τσατ και ¨χάνεται¨ στο διαδίκτυο.
Οι παιδοψυχολόγοι είναι απόλυτοι ως προς την ανάπτυξη του παιδιού, σύμφωνα με το χρόνο που διαθέτει για να παίζει. Σύμφωνα με την Ελληνική Παιδιατρική Εταιρία: ¨Το παιχνίδι αποτελεί τη ¨φυσική¨ γλώσσα των παιδιών, το πιο ισχυρό μέσο έκφρασής τους και αναπόσπαστη δραστηριότητα της καθημερινότητάς τους. Μέσω του παιχνιδιού, το παιδί εξωτερικεύει τα συναισθήματά του, μαθαίνει, πειραματίζεται, ευχαριστιέται, απογοητεύεται και ανακαλύπτει σιγά-σιγά τον εαυτό του και τον κόσμο που το περιβάλλει. Το παιχνίδι πρέπει να αντιμετωπίζεται με σεβασμό καθώς το ίδιο το παιδί το θεωρεί πολύ σημαντικό, κάτι που φαίνεται και από το πόσο πολύ απορροφάται από αυτό που κάνει.¨
Η καθημερινότητα των παιδιών είναι γεμάτη ευθύνες, από πολύ μικρά αναλαμβάνουν υποχρεώσεις, στην αρχή ως μαθητές και παράλληλα σύμφωνα με τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες, προσπαθούν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των γονέων τους.
Άριστοι μαθητές, άριστοι γλωσσομαθείς, άριστοι αθλητές, άριστοι χαρακτήρες, άριστοι καλλιτέχνες και ό,τι άλλο καθιστά το σύγχρονο βιονικό παιδί, πρωταθλητή μιας απαιτητικής κοινωνίας. Παιδιά υψηλών προδιαγραφών!
Τελικά, είναι πολύ δύσκολο να είσαι παιδί!
Ελένη Βασιλοπούλου aixmi.gr
