Ένα σύνηθες σενάριο που επικρατεί στη ζωή των περισσότερων γονέων είναι να παραγκωνίζουν τις προσωπικές τους ανάγκες και να αφιερώνονται πλήρως στην ικανοποίηση των αναγκών των παιδιών τους.
Η απόδοση των γονέων προς τα παιδιά μειώνεται εάν οι ίδιοι δεν κάνουν συχνές παύσεις για να ανακτήσουν την ενέργεια τους. Ένας εξουθενωμένος, εκνευρισμένος ή θυμωμένος γονέας δε μπορεί να ανταποκριθεί ικανοποιητικά στις ανάγκες του παιδιού του, ούτε να απολαύσει τη σχέση του μαζί του, γεγονός που έχει αρνητικές επιπτώσεις στο παιδί. Επομένως, εάν θεωρείτε ότι με το να βάζετε την ικανοποίηση των δικών σας αναγκών σε δεύτερη μοίρα ωφελείτε το παιδί σας ξανασκεφτείτε το.
Ύστερα από πολλές ώρες ενασχόλησης μαζί τους είναι πιθανό να αισθανθείτε ότι έχετε απορυθμιστεί σωματικά και συναισθηματικά, γεγονός που οδηγεί σε έντονο στρες. Εάν αισθάνεστε ότι θυμώνετε συχνά εξαιτίας της συμπεριφοράς του παιδιού σας υπάρχει πιθανότητα να έχετε απορυθμιστεί βιοχημικά, γεγονός που οδηγεί στην ενεργοποίηση του συστήματος οργής στον κατώτερο εγκέφαλο σας.
Ακολούθως, ο ανώτερος εγκέφαλος πλημμυρίζει με χημικές ουσίες που προκαλούν έντονο στρες, με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να σκεφθείτε καθαρά και να αντιδράσετε με συμπόνια στο παιδί σας.
Μερικές ιδέες για χαλάρωση!
• Σωματική άσκηση και ενασχόληση με (σωματικές) δραστηριότητες: Οι έρευνες έχουν δείξει ότι η σωματική άσκηση, και πιο συγκεκριμένα η αερόβια άσκηση, όπως και η γιόγκα βοηθάει στη μείωση των επιπέδων στρες που βιώνουμε, αλλά και μας αναζωογονεί, εξαιτίας της απελευθέρωσης περισσότερου οξυγόνου στον εγκέφαλο.
• Χρόνος με τον εαυτό σας: Εάν αισθάνεστε ότι είστε συνεχώς θυμωμένοι και εκνευρισμένοι με το παιδί σας, αλλά και ότι έχει μειωθεί η όρεξη σας να παίζετε μαζί του, να τα αγκαλιάζετε και να το επαινείτε, δώστε προσοχή. Αυτό είναι σημάδι ότι χρειάζεστε ποιοτικό χρόνο με τον εαυτό σας.
Κάθε γονέας που βάζει τον εαυτό του στον αυτόματο πιλότο και ασχολείται αποκλειστικά με τα παιδιά καταλήγει να βρίσκεται σε μία κατάσταση συνεχούς υπερδιέγερσης, η οποία σχετίζεται με μια αρνητική χημική ισορροπία στον εγκέφαλό του. Επομένως, είναι σημαντικό να ασχοληθείτε με εσάς τους ίδιους και να αφιερώσετε χρόνο στον εαυτό σας.
Πολλοί γονείς, θα αισθανθούν ενοχή να περάσουν ποιοτικό χρόνο με τον εαυτό τους χωρίς τα παιδιά τους. Όμως, εάν αναλογιστείτε πόσο πιο ήρεμοι αισθάνεστε και πόσο περισσότερη όρεξη έχετε να ασχοληθείτε με τα παιδιά αφού κάνετε μια βόλτα με μία φίλη/ένα φίλο σας, πάτε μία εκδρομή με τον/την σύντροφό σας, διαβάσετε ένα βιβλίο, πάτε στο γυμναστήριο κλπ, θα καταλάβετε ότι όσο ικανοποιείτε τις δικές σας ανάγκες τόσο πιο εύκολα και αποδοτικά ανταποκρίνεστε στις ανάγκες των παιδιών σας.
• Προσοχή στον ύπνο: Είναι σημαντικό να μην πηγαίνετε για ύπνο αγχωμένοι. Εάν συμβαίνει αυτό υπάρχει πιθανότητα να ξυπνάτε πολύ νωρίς και να μη μπορείτε να ξανακοιμηθείτε. Ένα χαλαρωτικό μπάνιο ή μια ζεστή αγκαλιά από τον σύντροφο σας πριν κοιμηθείτε μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα του στρες που βιώνετε και να σας βοηθήσουν να χαλαρώσετε.
• Ψυχολογική στήριξη: Σε ορισμένες περιπτώσεις ο πόνος του παιδιού σας, το κλάμα του, οι εκρήξεις θυμού του κλπ, φέρνουν στην επιφάνεια επώδυνες αναμνήσεις της δικής σας παιδικής ηλικίας. Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις που μπορεί να αισθάνεστε θυμό και οργή προς το παιδί σας, χωρίς όμως να καταλαβαίνετε το λόγο για τον οποίο αισθάνεστε έτσι. Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο είναι σημαντικό να αναζητήσετε ψυχολογική στήριξη.
Πολλοί άνθρωποι μεγάλωσαν με τη λανθασμένη πεποίθηση ότι μόνο τα θετικά συναισθήματα είναι επιθυμητά, ενώ τα αρνητικά συναισθήματα, όπως είναι ο θυμός, η θλίψη κ.λπ., δεν πρέπει να εκφράζονται. Εάν έχουμε μεγαλώσει με αυτόν τον τρόπο υπάρχει πιθανότητα να θεωρούμε αυτά τα συναισθήματα επικίνδυνα και ανεπιθύμητα, με αποτέλεσμα να τιμωρούμε την έκφραση τους.
Πηγή: Sunderland, M. (2006). The Science of Parenting. London: Dorling Kindersley Limited
Χριστιάνα Ιορδάνου M.Sc, MBPsS, Ψυχολόγου-Δραματοθεραπεύτριας
