Ο Επίκτητος είπε: “Όταν βλέπεις κάποιον να κλαίει, είτε επειδή αποχωρίζεται το παιδί του, είτε εξαιτίας κάποιας υλικής απώλειας, πρόσεχε μην παρασυρθείς από τη σκέψη ότι η κατάστασή του είναι όντως άσχημη. Να έχεις υπόψη σου ότι ο άλλος δεν θλίβεται εξαιτίας του γεγονότος, αλλά εξαιτίας των ερμηνειών του για το γεγονός. [...]

Θα επιχειρήσουμε εδώ να βρούμε τεχνάσματα για να βγαίνουμε κερδισμένοι σε κάθε διαφωνία που μπορεί να συμμετέχουμε και να βγούμε από τη δύσκολη θέση όταν δεν έχουμε γνώσεις ή ικανότητες για να υπερασπιστούμε τη γνώμη μας, ή να σώζουμε την υπόληψή μας όταν συνειδητοποιούμε ότι ο αντίπαλός μας είναι ανώτερος σε ρητορικά χαρίσματα και πρόκειται να κερδίσει. Σημασία λοιπόν δεν έχει αν έχουμε δίκιο ή όχι. Σημασία έχει η εξόντωση του αντιπάλου και η υπεροχή της δικιάς μας θέσης, πάση θυσία. Προσοχή όμως: τα περισσότερα από τα παρακάτω τεχνάσματα (αν όχι όλα) δεν πρόκειται να έχουν αποτέλεσμα στο να αλλάξουν τη γνώμη του αντιπάλου μας, αλλά να αποπροσανατολίσουν το ακροατήριο και να το πείσουν ότι εφόσον αυτός έχει γελοιοποιηθεί από εμάς, εμείς πρέπει να έχουμε τη σωστή άποψη στο εν λόγω θέμα. [...]

Ο Εμπεδοκλής (495 – 435 π.Χ.) ήταν ένας από τους σπουδαιότερους αντιπροσώπους της προσωκρατικής ελληνικής φιλοσοφίας. Αναφέρεται σαν φιλόσοφος, ποιητής, πολιτικός, μάγος και ιατρός. H έλλειψη πληροφοριών για τη ζωή του συντέλεσε ώστε ήδη από τους αρχαίους χρόνους να δημιουργηθούν πολλοί μύθοι-θρύλοι σχετικά με αυτή. Ένας από αυτούς παρουσιάζει τον Εμπεδοκλή να αυτοκτονεί πέφτοντας μέσα στον κρατήρα του ηφαιστείου της Αίτνας. H παράδοση τον παρουσιάζει να συνδέεται με τον Παρμενίδη και τον Ξενοφάνη, ενώ η παραμονή του στους Θούριους τον έφερε σε επαφή με τον Πυθαγόρα. [...]