“Οταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ το τσίρκο, και στο τσίρκο μου άρεσαν πιο πολύ τα ζώα. Μου έκανε τρομερή εντύπωση ο ελέφαντας που, όπως έμαθα αργότερα, είναι το αγαπημένο ζώο όλων των παιδιών. Στην παράσταση, το θεόρατο ζώο έκανε επίδειξη του τεράστιου βάρους του, του όγκου και της δύναμής του…
[...]
Πώς να πιστέψουν οι άπιστοι τι θάματα μπορεί να γεννήσει η πίστη; Ξεχνούν πως η ψυχή του ανθρώπου γίνεται παντοδύναμη, όταν συνεπαρθεί από μια μεγάλη ιδέα.
[...]
Ο Γερμανός συγγραφέας Έρμαν Έσσε, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας, με τα βιβλία του υφαίνει έναν μαγευτικό κόσμο υπαρξιακής και φιλοσοφικής αναζήτησης και δίνει ακόμα και σήμερα τις πιο πειστικές απαντήσεις για το παράλογο του σύγχρονου κόσμου, τη μοναξιά, τους “δαίμονες” του μυαλού και το επώδυνο ταξίδι αναζήτησης της ύπαρξης…
[...]
Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας…. Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει…
Αν στην προβλήτα μας περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα, όλοι αυτοί που αγαπήσαμε… Αν τόσες φορές , παρασυρμένοι από το τραγούδι των σειρήνων, δεν είχαμε χάσει τη ρότα μας… Αν δεν είχαμε κρυφτεί λαθραία σε λάθος όνειρα…
[...]
Η διάκριση ανάμεσα στο έχειν και το είναι δεν είναι και τόσο ξεκάθαρη για την κοινή λογική. Το έχει φαίνεται να είναι μια φυσιολογική λειτουργία της ζωής μας: για να ζήσουμε πρέπει να έχουμε πράγματα.
[...]
Στην πλαγιά ενός βουνού.
Ένας οπλαρχηγός φωνάζει στον Αγά που ετοιμάζεται να φύγει.
– Αγά μου, θέλω να πολεμήσω για την ελευθερία της πατρίδος μου. Έλα να σκοτωθούμε…
– Δεν χρειάζεται, του απαντάει ήρεμα ο Αγάς. – Δεν βλέπεις; ετοιμάζομαι να φύγω.
– Μα… επιμένει ο οπλαρχηγός. Αν δεν σε πολεμήσω, δεν θα νιώσω λεύτερος.
– Δεν σε καταλαβαίνω, λέει ο Αγάς. – Σου δίνω την ελευθερία σου, τι άλλο θέλεις;
[...]
Είναι τόσο εύκολο να καταλάβεις ότι δεν σ’ αγαπάνε; Φτάνει να κοιτάξεις κάποιον στα μάτια; Αρκεί να τον δεις να κινείται μέσα στον κόσμο; Είναι αρκετό να τον ρωτήσεις ή ν’ αναρωτηθείς;
[...]
Κάποιο ζεστό καλοκαίρι, πριν από δέκα χρόνια, ο Πασκάλ Μπρυκνέρ μαζί με ένα φίλο του κάθονταν σε ένα καφέ και θαύμαζαν τις νεαρές γυναίκες που περνούσαν επιδεικνύοντας αδιάφορα την ομορφιά τους. «Είναι ανυπόφορο το ότι υπάρχουν τόσα όμορφα κορίτσια που δεν θα αποκτήσουμε ποτέ» παρατήρησε ο φίλος του. Και ο Πασκάλ Μπρυκνέρ τού απάντησε γελώντας: «Θα έπρεπε να τις κλείσουμε όλες μέσα». Η σκέψη του αυτή είχε μόλις γεννήσει την ιδέα του νέου μυθιστορήματός του «Οι κλέφτες της ομορφιάς».
[...]