«Ντρέπεται», σπεύδουν να εξηγήσουν γονείς με απολογητικό βλέμμα όταν τα παιδιά τους σωπαίνουν, χαμηλώνουν το βλέμμα ή κρύβονται, αρνούμενα να υποταχθούν στους κανόνες κοινωνικής συμπεριφοράς. Η συστολή δεν ανήκει στις ιδιότητες που ενισχύουν τη γονεϊκή υπερηφάνεια, οπωσδήποτε όμως είναι προτιμότερη από την αγένεια ή, ακόμα χειρότερα, την αντικοινωνικότητα. Με την αυτοπροβολή και τις δημόσιες σχέσεις να έχουν αναχθεί σε ύψιστες αξίες, γονείς και εκπαιδευτικοί εύλογα τείνουν να επιβραβεύουν την εξωστρέφεια, την αυξημένη κοινωνικότητα και τη λεκτική επιδεξιότητα, ακόμα και στις πολύ νεαρές ηλικίες. [...]

Σε αυτή τη χώρα της καθολικής καταβαράθρωσης οι περισσότεροι γονείς εξακολουθούν να αρνούνται το δικαίωμα του παιδιού τους στην αποτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι στον τόπο των αρνητικών ρεκόρ, η παιδική ηλικία θυμίζει ακόμη αγώνα δρόμου για την ψυχαναγκαστική τελειότητα. Η βαλλόμενη πανταχόθεν ελληνική οικογένεια επιμένει σχεδόν εμμονικά να λειτουργεί σαν εταιρεία, εστιάζοντας κυρίως στον τομέα της παραγωγικότητας και των ικανοτήτων (π.χ. Proficiency στην Α‘ Γυμνασίου). Αποστολή της εταιρείας είναι να παράξει τέλεια παιδιά. [...]

Στην Ιαπωνία υπάρχει ένα μάθημα που όλα τα παιδιά Δημοτικών και Γυμνασίων είναι υποχρεωμένα να παρακολουθήσουν: το Soji No Jikan. Το Soji No Jikan δηλαδή “Η ώρα της καθαριότητας“, είναι ένα διάστημα 15 λεπτών στο οποίο οι μαθητές καθαρίζουν τις αίθουσες διδασκαλίας. Και να πώς έχει το πρόγραμμα: αφού οι μαθητές φάνε το γεύμα τους, έχουν 30 λεπτά ελεύθερα για να παίξουν. Όταν τελειώσει αυτός ο χρόνος ακούγεται μία συγκεκριμένη μουσική από τα μεγάφωνα του σχολείου και όλα τα παιδιά αναγνωρίζουν ότι ξεκινά ο χρόνος του Soji No Jikan, συνήθως 1:30 – 1:45 μ.μ. [...]

Ας μην απατόμαστε δεν υπάρχουν ειδικές τεχνικές ώστε ο υποψήφιος αν τις ακολουθήσει να καταλήξει σε επιτυχία, αν τα χρόνια που προηγήθηκαν δεν είχε εξασκηθεί καλά. Όμως, πάντα υπάρχουν συμβουλές έστω και της τελευταίας στιγμής που θα βοηθήσουν τα παιδιά στο έργο τους. [...]

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί ένα παιδί να «μην παίρνει τα γράμματα», «να είναι κακός μαθητής», «να μένει πίσω». Και δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος για τον οποίο ευθύνεται το ίδιο το παιδί. [...]

Οι περισσότεροι γονείς, πριν γίνουμε γονείς, επιθυμούμε, όταν γεννηθεί το παιδί μας, να μας εμπιστεύεται και να μας νιώθει «φίλους». Είναι συνηθισμένο, να θέλουμε να δημιουργήσουμε με το παιδί μας, τη σχέση που δεν είχαμε με τους δικούς μας γονείς και προσπαθούμε να το μεγαλώσουμε με έναν τρόπο που ευχόμασταν να είχαν μεγαλώσει και εμάς. [...]

Είναι δεδομένο ότι τα παιδιά επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τους γονείς τους, με αποτέλεσμα να οικειοποιούνται πολλές δικές τους συμπεριφορές, νοοτροπίες και [...]

Ο έφηβος έρχεται αντιμέτωπος με πολλά δυσάρεστα και δύστροπα συναισθήματα, η ένταση των οποίων αυξομειώνεται συνεχώς και με ασυνέπεια. Φόβος και ανησυχία για τη σωματική του εμφάνιση και τη σεξουαλική καταλληλότητά του. Ανία Νευρικότητα, εχθρικότητα απέναντι σε κάθε μορφή εξουσίας. Ονειροπόληση και ευσυγκινησία. Αντιδραστική στάση προς το αντίθετο φύλο μέχρι να αποσαφηνίσει το ρόλο των φύλων. Αναποφασιστικότητα. Κριτική διάθεση έναντι των άλλων. Αμφισβήτηση γονέων, δασκάλων. Θυμός, ευερεθιστότητα [...]