Λέγεται πως ο Πυγμαλίων είχε τόσο πολύ ερωτευτεί την ιδανική γυναίκα που σμίλεψε σε ελεφαντοστό, τόσο…, που δεν κοιτούσε πια καμία αληθινή γυναίκα… Καμία δεν συγκρινόταν μαζί της, είχε πλάσει το ιδανικό του. [...]

Το πρώτο σημάδι είναι να μπορώ να παρατηρώ πώς μαζί με τον παρτενέρ μπαίνουμε στην σχέση. Μία σχέση εθισμού έχει συχνά ως αφετηρία τον διακαή πόθο να βρεθεί οπωσδήποτε «κάποιος να αγαπήσω, ή και να με αγαπήσει». Κι όταν αυτή η σκέψη γίνεται εμμονή αισθάνομαι πως η ζωή μου δίχως αυτήν είναι μια ζωή δίχως νόημα. Αυτό, δηλαδή, που δίνει νόημα στην ύπαρξή μου είναι να είμαι με κάποιον/α. [...]

Πόσες φορές έχουμε ακούσει κάποιον να λέει: “Θέλω να ζήσω έναν έρωτα, σαν αυτόν στις ταινίες”. Χωρίς να θέλουμε να απογοητεύσουμε τους ρομαντικούς και ονειροπόλους, ας πούμε τα πράγματα ως έχουν: Είναι αδύνατον. [...]

Είναι όμως συναίσθημα η εμπιστοσύνη; Ή μήπως καλύτερα προσδιορίζεται ως αξία; Όσο δύσκολο είναι να νιώσεις εμπιστοσύνη και να ζήσεις [...]

Το ότι είμαι γυναίκα, είναι νομίζω αδιαπραγμάτευτο. Ανήκω στο ασθενές αλλά πανίσχυρο φύλο και μπορώ να σκεφτώ χίλιους λόγους που το γουστάρω αυτό. Είναι βέβαια και κάποιες στιγμές, που η έλλειψη του Ψ χρωμοσώματος από το DNA μου, με κάνει να ζηλεύω. [...]

Η μοναξιά έχει πολλά πλεονεκτήματα. Μας παρέχει ελευθερία σκέψης και δράσης. Ενισχύει τη δημιουργικότητα. Προσφέρει ένα πεδίο όπου μπορεί η φαντασία να καλπάσει. Εμπλουτίζει τις επαφές μας με άλλους παρέχοντας προοπτική, η οποία ενισχύει την οικειότητα και καλλιεργεί την ενσυναίσθηση. [...]

Η εμπιστοσύνη είναι ο πυρήνας όλων των ανθρώπινων σχέσεων. Όταν δεν έχουμε εμπιστοσύνη, είναι αδύνατο να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να δεθεί, να [...]

Η ύπαρξη ενός ισχυρού δικτύου φίλων μπορεί να αποτελεί εξίσου σημαντικό παράγοντα με την παρουσία ενός χαρισματικού ηγέτη στην εξώθηση μιας ομάδας σε πράξεις βίας. Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας επιστημονικής έρευνας, με επικεφαλής τον διακεκριμένο Έλληνα επιστήμονα Νικόλα Χρηστάκη του Πανεπιστημίου Γέιλ, που αναδεικνύει την καθοριστική αλληλεπίδραση ηγεσίας και φιλίας σε ένα περιβάλλον με άτυπη ιεραρχία. [...]

Από τον Ξένιο Δία που προστάτευε τους ξένους και τον αρχαίο θεσμό της φιλοξενίας, που θεωρούσε το πρόσωπο του ξένου ιερό, έγινε ένα τεράστιο ψυχολογικό άλμα και το κοινωνικό – πολιτισμικό – ψυχολογικό μας εκκρεμές σήμανε την ώρα της ξενοφοβίας. Τα προσφυγόπουλα που πάνε σχολείο και οι αντιδράσεις έρχονται να μας θυμίσουν τα ίσα δικαιώματα των ανθρώπων κατ’ αρχήν στη ζωή και στην αξιοπρέπεια και κατά δεύτερο λόγο να μας φέρει αντιμέτωπους με τα στερεότυπα και τις στάσεις μας απέναντι στους «διαφορετικούς». [...]

Ανεξαρτήτως από το πόσο καταβεβλημένοι, πιεσμένοι, θυμωμένοι ή αγχωμένοι μπορεί να νιώθουμε σε δύσκολες στιγμές, έχουμε μέσα μας μια έμφυτη δύναμη να αλλάζουμε τον τρόπο προσεγγίσης με μια απλή μετατόπιση της αντίληψής μας. Αν θέλετε να έχετε μια δυναμική ζωή, θα πρέπει να κάνετε στον εαυτό σας δυναμικές ερωτήσεις. [...]

Στη σημερινή εποχή κατανοούμε τους κινδύνους και τις τραγικές επιπτώσεις της ρατσιστικής συμπεριφοράς: η συμπεριφορά που προέρχεται από ενστικτώδεις αντιδράσεις εύκολα γιγαντώνεται και μπορεί να πάρει επικίνδυνες διαστάσεις, δημιουργώντας από μοχλούς καταπίεσης μέχρι και μαζικά εγκλήματα. Τι είναι λοιπόν αυτό που κάνει έναν άνθρωπο να γίνεται ρατσιστής; [...]