Μήπως τις έχετε πει στα παιδιά σας ή κάποιες παρόμοιες; Αν όχι, μπράβο σας. Αν ναι – θα πρέπει να πούμε ότι – δεν είστε οι μόνοι αφού πολλοί είναι οι γονείς που καταφεύγουν σε τέτοιου είδους εκφράσεις-κλισέ, οι οποίες υπονομεύουν και δημιουργούν άσχημο αντίκτυπο στον ψυχισμό των παιδιών τους. Και οι περισσότεροι γονείς – η αλήθεια είναι – δεν προβοκάρουν εσκεμμένα. Όμως, τέτοιες «λεκτικές παρεμβάσεις» ασκούν ύπουλες, συγκεκαλυμμένες πιέσεις στα παιδιά σας και πρέπει να τις σταματήσετε. [...]

Το αν θα μπει κάποιος στο πανεπιστήμιο στα 19 του και πόσα χρήματα θα βγάζει στα 29 του, μπορεί να προβλεφθεί με βάση το πόσο καλούς δασκάλους είχε στο σχολείο και τους βαθμούς του στα εννιά του. [...]

Είναι γεγονός ότι είναι πολύ δύσκολο στους περισσότερους γονείς να λένε «όχι» στα παιδιά τους και να τους βάζουν όρια στην συμπεριφορά και πράξεις τους [...]

Ένα από τα κλειδιά της ευτυχίας που χρησιμοποιούνται λιγότερο είναι το ακόλουθο: όσο λιγότερο σκέφτεσαι τα δικά σου προβλήματα και ανάγκες, τόσο καλύτερα θα αισθάνεσαι [...]

Όλα, τίποτα, πάντα, ποτέ… Με τον έρωτα, οι όροι είναι πάντα ακραίοι. Δε συμβιβαζόμαστε, ζητάμε τα πράγματα με απόλυτο τρόπο και, φυσικά, τα βρίσκουμε μπαστούνια. Καταρχάς, ποιος μπορεί να ζητάει τα πάντα αν δε δίνει τα πάντα για αντάλλαγμα; Κι αν έχει τα πάντα, γιατί να θέλει κι άλλα; [...]

Δεν θέλουμε να σας στεναχωρήσουμε κι άλλο, αλλά πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή: Η εύκολη –όσο και προφανής– απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι ότι θα το ξεπεράσετε με τον καιρό, ο οποίος εκατομμύρια χρόνια ανθρώπινης ιστορίας έχουν αποδείξει ότι θεραπεύει τα πάντα. Ναι, το ξέρουμε ότι τη στιγμή που διαβάζετε αυτές τις γραμμές δυσκολεύεστε να το πιστέψετε, αλλά δοκιμάστε να απαντήσετε ειλικρινά στον εαυτό σας: Σε τρία χρόνια από τώρα, ο προχτεσινός χωρισμός σας, θα έχει σημασία; [...]

«Αν αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα, τα πράγματα που βλέπεις θα αλλάξουν…», είχε πει ο αμερικάνος συγγραφέας Wayne W. Dyer συνοψίζοντας σε πολύ γενικές γραμμές το νόημα της ψυχοθεραπείας, μιας αρκετά διαδεδομένης μεθόδου ψυχολογικής θεραπείας η οποία στοχεύει στην επίλυση προβλημάτων ψυχολογικής «υφής» μέσα από μια ποικιλία μεθόδων. [...]

Αυτό που πρέπει να σκεφτόμαστε πάντα είναι πως ετπλέγοντας ένα μοντέλο ανατροφής δεν διαμορφώνουμε μόνο την καθημερινότητα των παιδιών μας, αλλά τα επηρεάζουμε πιο μακροπρόθεσμα. Και, βέβαια, θα πρέπει να έχουμε υπόψη πως ότι η ανατροφή που δίνουμε σχετίζεται άμεσα με τον τρόπο που μεγαλώσαμε και εμέίς οι ίδιοι από τος δικούς μας γονείς. [...]

Στους περισσότερους έχει συμβεί οι γονείς του να μην ‘εγκρίνουν’ το/τη σύντροφο που έχουν επιλέξει τα παιδιά τους. [...]