Όλοι αναζητάμε την αγάπη, τον ένα και μοναδικό άνθρωπο που θα μας προσφέρει τη ζεστασιά, την προστασία και την ευτυχία που τόσο αναζητάμε. Όταν φανταζόμαστε την ιδανική σχέση τείνουμε να εξιδανικεύουμε όχι μόνο τον σύντροφο που θα έχουμε στη ζωή μας αλλά και την ίδια την αγάπη. Η αγάπη μπορεί να υπάρχει στην καθημερινή μας ζωή μαζί με την ρουτίνα, τα προβλήματα, την βαρεμάρα. Για αυτό μην ξεχνάτε τι είναι πραγματικά η αγάπη: [...]

Έρευνα προσπαθεί να εξηγήσει τις επιθανάτιες εμπειρίες ασθενών, όπως ένα τούνελ με φως στο βάθος, η απέραντη γαλήνη, η συνάντηση με πεθαμένους, η αίσθηση ότι κανείς πετάει πάνω από το ακίνητο σώμα του. Η ερευνητική ομάδα με επικεφαλής την καθηγήτρια φυσιολογίας και νευρολογίας Τζίμο Μπορτζίγκιν πειραματίστηκε με αρουραίους στους οποίους προκάλεσαν τεχνητό καρδιακό επεισόδιο και οι οποίοι μετά πέθαναν. [...]

Ορισμένα από τα χαρακτηριστικά της ψυχοπαθολογίας είναι: 1. Δυστυχία / πόνος του πάσχοντα: δυσφορία, στενοχώρια (π.χ. όπως στην κατάθλιψη). 2. Κακή προσαρμογή: συμπεριφορές ή σκέψεις που κάνουν τη ζωή δύσκολη (π.χ. η ιδεοψυχαναγκαστική συμπεριφορά). [...]

1. Να το ανακοινώσουν στα παιδιά τους μόνο όταν το έχουν αποφασίσει σίγουρα και αμετάκλητα, το έχουν σκεφτεί καλά και έχουν και σχέδιο δράσης για τα πρακτικά, αλλά πριν να έχει αποχωρήσει κανένας. 2. Να το πουν στα παιδιά όταν αυτά είναι όλα μαζί, ώστε να μπορούν να το μοιραστούν μεταξύ τους και να στηρίξουν το ένα το άλλο. [...]

1. Να το ανακοινώσουν στα παιδιά τους μόνο όταν το έχουν αποφασίσει σίγουρα και αμετάκλητα, το έχουν σκεφτεί καλά και έχουν και σχέδιο δράσης για τα πρακτικά, αλλά πριν να έχει αποχωρήσει κανένας. 2. Να το πουν στα παιδιά όταν αυτά είναι όλα μαζί, ώστε να μπορούν να το μοιραστούν μεταξύ τους και να στηρίξουν το ένα το άλλο. [...]

Η ψυχολογία των παιδιών απέναντι σε ένα επερχόμενο διαζύγιο των γονιών είναι δύσκολη και ευμετάβλητη. Τα παιδιά καλούνται να αποδεχθούν έναν τρόπο ζωής και ο φόβος ότι θα στερηθούν τον έναν από τους δύο γονείς είναι διάχυτος. Πρέπει να αναφέρουμε μερικές ομολογουμένως απαράδεκτες και αξιοκατάκριτες συμπεριφορές των γονιών οι οποίοι εκβιάζουν συναισθηματικά τα παιδιά τους, χρησιμοποιώντας αυτά σε μία προσπάθεια να εκδικηθούν ή να νοιώσουν ανώτεροι απέναντι στον έτερο σύζυγο, εκβιάζοντάς τα να προτιμήσουν εκείνους στο να μένουν μαζί. [...]

Ίσως το πρώτο πράγμα που έρχεται στους γονείς να κάνουν όταν βλέπουν τον έφηβο να φωνάζει και να θυμώνει μαζί τους, είναι να μπουν στον πειρασμό να φωνάξουν ακόμα περισσότερο για να ισχυροποιήσουν τη δύναμή τους και το επιχείρημά τους. Στην πραγματικότητα όμως, αυτή η αντίδραση των γονιών έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Όταν οι γονείς συνεχίζουν τον καυγά, είναι σαν να ενθαρρύνουν και να προκαλούν το παιδί να συνεχίσει να επιτίθεται. [...]

Σύμφωνα με στοιχεία του Αμερικανικού Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων, οι διαταραχές του αυτιστικού φάσματος πλήττουν περίπου το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού. Μάλιστα, τα περιστατικά αυξάνονται σταδιακά σε αριθμό τα τελευταία χρόνια: το 2010 λάμβανε διάγνωση για κάποια μορφή αυτισμού ένα στα 110 παιδιά, το 2012 ένα στα 88, ενώ σήμερα λαμβάνει διάγνωση ένα στα 68. [...]