λογοτεχνία βιβλία μύθοι

Φερνάντο Πεσσόα: Μην κοιτάζεις το δρόμο. Ακολούθησέ τον μέχρι τέλους

positivus
Καθένας από εμάς που αναζητά στην τέχνη τη φυγή και την ουσία, έχει ξεθάψει από βιβλία λέξεις που τις κουβαλάει σαν ξόρκια. Σκόρπιες φράσεις, στίχους τραγουδιών ή ποιημάτων, ατάκες από θεατρικά… Κόσμους ολόκληρους χτισμένους με γράμματα, σκηνές από ζωές που δεν ζήσαμε αλλά διαβάζοντας έγιναν δικές μας αναμνήσεις, λόγια που αρχειοθετήθηκαν στον εγκέφαλο και ανασύρονται στην επιφάνεια κάθε φορά που αναζητούμε μια απάντηση. [...]

10 κλασικά βιβλία για τα Χριστούγεννα

positivus
Τα Χριστούγεννα αποτελούν μια ξεχωριστή γιορτή για όλους και ιδιαίτερα για τη λογοτεχνία, που έχει τιμήσει με ορισμένα από τα σημαντικότερα έργα της τη λαμπρότερη μέρα του χρόνου. Από τα άπειρα βιβλία που έχουν γραφτεί τους δύο τελευταίους αιώνες για τα Χριστούγεννα διαλέγουμε δέκα από τους πιο σημαντικούς (αλλά και τους πιο συναρπαστικούς) παγκοσμίως τίτλους: [...]

Χρόνης Μίσσιος: Το αφήσαμε για αύριο…

positivus
“…Έτσι, μ’ αυτήν την κωλοεφεύρεση που τη λένε ρολόι, σπρώχνουμε τις ώρες και τις μέρες σα να μας είναι βάρος, και μας είναι βάρος, γιατί δε ζούμε, κατάλαβες; Όλο κοιτάμε το ρολόι, να φύγει κι αυτή η ώρα, να φύγει κι αυτή η μέρα, να έρθει το αύριο, και πάλι φτου κι απ’ την αρχή. [...]

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης: Χωρίς Στεφάνι

positivus
Κοινωνικό διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, που πρωτοδημοσιεύτηκε στις 24 Μαρτίου 1896 στην εφημερίδα «Ακρόπολις». Εκτυλίσσεται στην Αθήνα στα τέλη του 19ου αιώνα, με ηρωίδα μια κατατρεγμένη δασκάλα, τη Χριστίνα, θύμα του πελατειακού κράτους (δεν υπήρχε τότε μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων) και του εραστή της. Ο Παπαδιαμάντη μας παρουσιάζει, επίσης, μια ολόκληρη κοινωνική ομάδα -τις δούλες και τις παραμάνες- στις μεγάλες στιγμές της Ανάστασης και τάσσεται υπέρ της καθιέρωσης του πολιτικού γάμου! [...]

Ο Αύγουστος του Νίκου Καζαντζάκη

positivus
Ο Αύγουστος ήταν για μένα, όταν ήμουν παιδί, κι είναι ακόμα, ο πιο αγαπημένος μήνας. Αυτός φέρνει μαθές τα σταφύλια και τα σύκα, τα πεπόνια, τα καρπούζια. Τον ονομάτισα Άγιον Αύγουστο, αυτός ο προστάτης μου, έλεγα, σ’ αυτόν θα κάνω την προσευχή μου. Όταν θέλω τίποτα, απ’ αυτόν θα το ζητώ. Κι αυτός θα το ζητήσει απ’ τον Θεό, κι ο Θεός θα μου το δώσει. Και μια φορά πήρα νερομπογιές και τον ζωγράφισα… [...]

Μάρω Βαμβουνάκη: Η αγάπη, είναι το πιο περήφανο από τα αισθήματά μας.

positivus
Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων. Κατά κάποια έννοια το λέμε αυτό, δεν υπάγεται βέβαια όλη η ανθρωπότητα σε αυτές μόνο τις τέσσερις κατηγορίες… Εκείνοι που δεν αντέχουν τη μοναξιά. Εκείνοι που νιώθουν ότι αντέχουν τη μοναξιά άμα χρειαστεί να το υποστούν. Εκείνοι που αισθάνονται ότι αγαπούν τη μοναξιά. Και κάποιοι που πιστεύουν πως, εντέλει, μοναξιά δεν υπάρχει, μια και παντού βρίσκεται ο Θεός [...]

Ευγενία Γκραντέ, το αριστούργημα του Μπαλζάκ

positivus
Στο κορυφαίο αυτό έργο του Γάλλου μυθιστοριογράφου, συγκρούονται προσωπικά πάθη, συμφέροντα και ατομικές επιδιώξεις. Είναι μια μικρογραφία της αστικής ζωής του 19ου αιώνα στη Γαλλία. Τα γεγονότα συμβαίνουν σε μια επαρχιακή πόλη, στο Σομίρ. Η κεντρική ηρωίδα του έργου είναι η Ευγενία Γκραντέ που ζει με τους γονείς της σε ένα παλιό αρχοντικό. [...]

Κατάλογος 100 καλύτερων βιβλίων όπως επιλέχθηκαν από 120 συγγραφείς

positivus
Παρατίθενται τα βιβλία που επιλέχτηκαν από 120 σύγχρονους έλληνες συγγραφείς – στην έρευνα (Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2013) της Book Press και του βιβλιοπωλείου Πολιτεία – ως ‘’τα 100 καλύτερα βιβλία της νεοελληνικής λογοτεχνίας που γράφτηκαν τους δύο τελευταίους αιώνες (1813-2013) [...]

Ο Σωκράτης και η ματαιοδοξία

positivus
Ο Σωκράτης και ο Αντισθένης, γύρω στο 400 π.Χ., στην Αθήνα… Ελεύθερος, ήθελε καταρχήν και πάνω απ’ όλα να είναι ελεύθερος. Σαν τον αέρα, σαν το νερό. Ελεύθερος όπως η φύση, να υπακούει μόνο στις ανάγκες του σώματος, που στο κάτω κάτω ικανοποιούνται εύκολα. Λίγο ξερό άχυρο για να κοιμάται, ένα κομμάτι ψωμί, τρεις ελιές, για να χορταίνει την πείνα του. [...]

Leo Buscaglia – Η αγάπη απορρίπτει τις ταμπέλες

positivus
Ο Αμερικανός Ραλφ Έμερσον (ο οποίος ηγήθηκε του κινήματος του υπερβατισμού στα μέσα του 19ου αιώνα), μιλώντας για ένα απλό αγριόχορτο, είπε ότι πρόκειται για «ένα φυτό του οποίου οι αρετές δεν έχουν ακόμα ανακαλυφθεί». Αναρωτιέμαι πόσους ανθρώπους έχουμε περιφρονήσει σαν αγριόχορτα, επειδή, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, μας φάνηκε ότι δεν άξιζαν την αγάπη και την προσοχή μας. [...]

Leo Buscaglia: Γεννημένοι να αγαπάμε. Στοχασμοί για την αγάπη

positivus
«Όταν πρόκειται να δώσουμε αγάπη, οι ευκαιρίες είναι απεριόριστες και όλοι είμαστε χαρισματικοί». Υπάρχει κάτι με το οποίο συμφωνούν όλοι οι άνθρωποι της γης: ποτέ δεν είμαστε τόσο χαρούμενοι, δημιουργικοί και παραγωγικοί όσο όταν έχουμε αγάπη στη ζωή μας. Χωρίς αυτή, η ζωή μας είναι άδεια και δίχως νόημα. Αν και είμαστε γεννημένοι για αγάπη, πολλοί από εμάς δεν το συνειδητοποιούμε παρά μόνο όταν είναι πολύ αργά. Το να έχουμε τη δυνατότητα για αγάπη είναι πολύ διαφορετικό από το να έχουμε την ικανότητα να αγαπάμε. Η αγάπη μαθαίνεται και πρέπει να σπουδάζεται και να ασκείται διαρκώς. [...]

Μενέλαος Λουντέμης: Κοίταξε να ζήσεις την αγάπη που έχασες

positivus
Η αγάπη είναι σαν το νερό που τρέχει, τρέχει ασυλόγιστα στους γκρεμούς, που δε διαλέγει αυλάκι, δε ρωτά τα λουλούδια που ποτίζει, ούτε και τα χαλίκια που κατρακυλά. Δε ρωτά τίποτα, μόνο τρέχει. Να πεις «Όχι» στην αγάπη είναι σαν να κατσουφιάζεις μπροστά σ’ ένα λουλούδι που ετοιμάζεται ν’ ανοίξει. Σαν να βρίζεις το φως που σου έδειξε τον κόσμο. [...]