Η Κοινωνιολογία της εκπαίδευσης, που προέκυψε τη δεκαετία του 1950 ως κλάδος των κοινωνικών επιστημών, στα πλαίσια της προσπάθειας θεμελίωσης ενός πραγματικά ισότιμου και δίκαιου εκπαιδευτικού συστήματος ανέτρεψε τα δεδομένα αναφορικά με τις απόψεις που ανήγαγαν την άνιση σχολική επίδοση και τη σχολική αποτυχία σε ατομικά αίτια, που σχετίζονται με το δείκτη νοημοσύνης (Φραγκουδάκη, 2001). Αντίθετα, σύνδεσε το φαινόμενο αυτό σε διεθνές επίπεδο με κοινωνικά αίτια, που αφορούν τις διακρίσεις που θεσμοθετημένα αναπαράγει η εκπαίδευση και σχετίζονται αφενός με την προώθηση των παιδιών των ανώτερων κοινωνικά στρωμάτων και αφετέρου με τον παραγκωνισμό μαθητών που προέρχονται από την εργατική και αγροτική τάξη. [...]

Η προσπάθεια του εφήβου για αυτονομία και ανεξαρτητοποίηση διαταράσσει την ηρεμία και τη σταθερότητα που υπήρχε στις οικογενειακές σχέσεις και τη λανθάνουσα περίοδο της εξέλιξης του παιδιού. [...]

Το παιδί σας έχει μπει στην εφηβεία κι εσείς νιώθετε ότι έχετε χάσει τελείως την επαφή μεταξύ σας. Εκτός από τις συχνές συγκρούσεις, πλέον δε μπορείτε να συνεννοηθείτε μαζί του ούτε για κάτι απλό! Εκείνο προσπαθεί να διεκδικήσει την αυτονομία του ενώ νιώθετε ότι σας αγαπάει μόνο όταν δε βρίσκεστε στο σπίτι! Αναρωτιέστε πώς μπορείτε να διατηρήσετε την επαφή με το παιδί σας; [...]

Σας ζήτησε να μάθει πιάνο και εσείς όχι μόνο το γράψατε στο ωδείο, του αγοράσατε και πιάνο! Μετά από δύο μήνες σας είπε ότι τελικά δεν του αρέσει και σας ζήτησε να κάνει κολύμβηση. Προς μεγάλη σας έκπληξη τα παράτησε σε δεκαπέντε ημέρες και τώρα εκδήλωσε το ενδιαφέρον να ασχοληθεί με το τένις! Αναρωτιέστε τι συμβαίνει στο παιδί σας και πώς πρέπει να χειριστείτε την κατάσταση; [...]

Ο ρόλος της μητέρας φαίνεται να είναι ο πλέον καθοριστικός παράγοντας για την πρόληψη στους έφηβους της χρήσης των ναρκωτικών και του αλκοολισμού. [...]

Το κίνητρο είναι η σπίθα, η δύναμη που μας ωθεί να ασχοληθούμε με μια δραστηριότητα από την αρχή της έως την ολοκλήρωσή της. Το κίνητρο βρίσκει εφαρμογή σε όλους τους τομείς της καθημερινής μας ζωής, φυσικά και στην εκπαίδευση. [...]

Καθώς το παιδί σας μεγαλώνει αναρωτιέστε όλο και περισσότερο αν θα πρέπει να είστε πιο αυστηροί μαζί του ή πιο ελαστικοί. Οι απαιτήσεις διαρκώς αλλάζουν και ο καθένας γύρω σας πιθανότατα έχει να σας πει και μία διαφορετική άποψη. Επιπλέον όλο και πιο συχνά ακούτε ότι πρέπει να θέτετε όρια στο παιδί σας, αλλά δεν ξέρετε πώς να το κάνετε αυτό στην πράξη. [...]

H πρώτη ευκαιρία για το παιδί να λειτουργήσει κοινωνικά σ’ ένα ευρύτερο περιβάλλον από αυτό της οικογένειας είναι το σχολείο. H επιτυχία του παιδιού στο σχολείο εξαρτάται από το αν έχει αυτοπεποίθηση και ενδιαφέρον, από το αν γνωρίζει τι είδους συμπεριφορά είναι αποδεκτή και πώς μπορεί να επιβάλλεται στην παρόρμηση του, ώστε να συμπεριφέρεται με κατάλληλο τρόπο. Επιπλέον, εξαρτάται από το αν μπορεί να κάνει υπομονή, να ακολουθεί οδηγίες και να στρέφεται στους δασκάλους του για βοήθεια, ενώ παράλληλα να μπορεί να εκφράζει τη γνώμη και τις ανάγκες του, όταν συναναστρέφεται με άλλα παιδιά. [...]

Πολλοί πιστεύουν ότι οι δάσκαλοι βρίσκονται σε καλύτερη θέση για την αξιολόγηση της συμπεριφοράς των παιδιών σχολικής ηλικίας. [...]