Σ’ αυτό το βιβλίο, ο Βalthasar Thomass αναλύει τη σκέψη του Σπινόζα γύρω από τα ζητήματα της καλής ζωής, τους όρους της γνώσης, τον προσδιορισμό της αλήθειας, της ηθικής, καθώς και της πολιτικής και αισθητικής εμπειρίας. Η φιλοσοφία της πρώιμης νεωτερικότητας – στην οποία εντάσσουμε συνήθως τον Σπινόζα (μαζί με τον Τζον Λοκ και τον Λάιμπνιτς) – και του Διαφωτισμού αποτελεί θεμέλιο του δημοκρατικού πολιτεύματος και της προσωπικής ευτυχίας του σύγχρονου ανθρώπου. [...]

Η επιρροή του Αριστοτέλη είναι φανερή σε πολλά θέματα της σημερινής εποχής, όπως οι εύστοχες παρατηρήσεις του για τη φιλία. Έβλεπε τη φιλία ως μία από τις πραγματικές χαρές της ζωής και θεωρούσε πως για να ζήσει κάποιος μια ευτυχισμένη ζωή, χρειάζεται μια πραγματική φιλία. Με δικά του λόγια: [...]

Φιλοσοφία, κοινωνιολογία, φυσική, οικονομία, πολιτική θεωρία. Οι επιστήμες που αφορούν αυτό που μέσα σε πολύ γενικές γραμμές θα χαρακτηρίζαμε «σύγχρονη διανόηση» δεν σταματούν να εξελίσσονται μέσα από τα λόγια και τα – χειρόγραφα- έργα σημαντικών προσωπικοτήτων του 21ου αιώνα. Φιλόσοφοι του σήμερα και επιστήμονες διατυπώνουν τις δικές τους αντιλήψεις για την κοινωνία, τον κόσμο, το μέλλον και ένα σωρό ακόμα θεματικές ενότητες που αφορούν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, την σημερινή κοινωνία. [...]

Στην ιστορία της φιλοσοφίας τα ζητήματα της ηθικής δεν ήταν μεταξύ εκείνων που προηγήθηκαν στη συστηματική διερεύνηση και στον στοχασμό. Aντίθετα, το ενδιαφέρον για τον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου ακολούθησε τη μέριμνα για τη φύση και το εξωτερικό περιβάλλον της ανθρώπινης συμπεριφοράς. H φύση, επομένως, προηγήθηκε της ηθικής στην πορεία του φιλοσοφικού στοχασμού και της ενατένισης. [...]

Ο Ηρώδης ο Αττικός, ο επιφανέστερος Αθηναίος του 2ου μ. Χ. αιώνα, γεννήθηκε το 101 μ.Χ. στον Μαραθώνα, γόνος επιφανούς και εύπορης οικογένειας. Μαθητής φημισμένων δασκάλων της εποχής, σταδιοδρόμησε με τη σειρά του ως ρητοροδιδάσκαλος, φιλόσοφος αλλά και ως πολιτικός. [...]

Ο Αρχύτας ο Ταραντίνος (428 – 350 π.Χ.), όγδοος αρχηγός της σχολής των Πυθαγορείων, θεωρείται ως ένας από τους σημαντικότερους συνεχιστές της πυθαγόρειας παράδοσης. Γνωστός ως φιλόσοφος, πολιτικός, στρατηγός, μαθηματικός και μηχανικός. Για πολλά χρόνια κυριάρχησε στα πολιτικά πράγματα της πόλης του, του Τάραντα της Κάτω Ιταλίας. Εκλέχτηκε επτά συνεχόμενες φορές στρατηγός και εργάστηκε συστηματικά για τη συνεργασία όλων των ελληνικών πόλεων της Μεγάλης Ελλάδας. Η βασική πολιτική φιλοσοφία του ήταν ότι τόσο η σταθερότητα του κράτους, όσο και η ατομική ευτυχία πρέπει να στηρίζονται στον ορθολογισμό και τη λιτότητα και όχι στον ευδαιμονισμό. Πρέσβευε ότι τα συναισθήματα και κυρίως η οργή είναι κακός σύμβουλος τόσο για τον πολιτικό όσο και για τον πολίτη που πρέπει να λαμβάνουν τις αποφάσεις τους μόνο με τη λογική. [...]

Μελετώντας την πορεία της Φιλοσοφίας στον Ελληνικό κόσμο, συναντάμε μεγάλες προσωπικότητες που με τη σκέψη και το έργο τους χάραξαν βαθιά την Ιστορία του Πολιτισμού και επέδρασαν στη διαμόρφωσή του χιλιάδες χρόνια μετά την εποχή τους. Ανάμεσα σ’ αυτούς συγκαταλέγονται ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, δύο πραγματικοί γίγαντες της διανόησης και του πνεύματος, που συνδέθηκαν στενά μεταξύ τους, δίδαξαν μεγάλες αλήθειες, αναγνωρίστηκαν και τιμήθηκαν από τις μεταγενέστερες γενιές μέχρι και σήμερα για την προσφορά τους. [...]

Ο φιλόσοφος Επίκουρος που γεννήθηκε στη Σάμο, γιος του Αθηναίου Νεοκλή, ήταν ιδρυτής της Σχολής των Επικουρείων στην Αθήνα. Σε ηλικία 14 ετών άκουσε μαθήματα από τον πλατωνιστή Πάμφιλο. Για τη φιλοσοφική του εξέλιξη έπαιξε ρόλο η σπουδή του (327-324) με δάσκαλο τον Ναυσιφάνη, ο οποίος του δίδαξε την Ατομιστική του Δημόκριτου και τη θεωρία της ηδονής της Κυρηναϊκής Σχολής. Αργότερα ο ίδιος έλεγε ότι όλα όσα ήξερε τα έμαθε μόνος του, γιατί οι δάσκαλοι δεν μπορούσαν να του εξηγήσουν, τί υπήρχε πριν από το χάος, από το οποίο προέκυψε η ζωή. [...]

Έξι περίπου αιώνες μετά την εμφάνιση του Χριστιανισμού, ένας νέος προφήτης ανέκυψε στην Αραβική έρημο. Την έλευσή του δεν την έχουν προίδη οι προφήτες ούτε ήλθε να ευαγγελισθεί την ειρήνη και την αγάπη. Δεν ήταν ούτε ο Μεσσίας, ούτε ο Παράκλητος. Ήταν ο Μωάμεθ προφήτης των Αράβων, υπερασπιστής του Αλλάχ επί της Γης. Μεσσίας πολεμιστής και θεμελιωτής μιας θρησκείας, που γνώριζε την ανθρώπινη φύση και που δεν αγνοούσε τις αισθήσεις. [...]

Ο John Locke (1632 – 1704) ήταν μεγάλος Άγγλος φιλόσοφος και ο κύριος αντιπρόσωπος του αγγλικού κινήματος του εμπειρισμού. Μαζί με τον Ντέιβιντ Χιουμ (1711-1776) και τον Τζωρτζ Μπέρκλεϋ (1684-1753) σχηματίζει το τρίπτυχο των φιλοσόφων του αγγλικού Διαφωτισμού και του επερχόμενου εμπειρισμού. [...]