Ο πόνος είναι μια οικουμενική ανθρώπινη εμπειρία. Κι όλες τις φορές που τον νιώθουμε, θέλουμε να τον διώξουμε γρήγορα για να θεραπεύσουμε το σώμα ή την ψυχή μας. Εάν ο πόνος είναι πράγματι τόσο περιττός, τόσο άχρηστος γιατί να υπάρχει; Γιατί η ζωή να μην είναι μια διαδοχή ευτυχισμένων στιγμών; Γιατί ο κόσμος να είναι φτιαγμένος έτσι ώστε να περιέχει πόνο; [...]

Τους ανθρώπους με το πεινασμένο μάτι να φοβάσαι παιδί μου. Εκείνους που είναι τόσο μίζεροι που δεν κατάφεραν ποτέ να απολαύσουν τίποτα. Δεν είναι πως δεν τους δόθηκε. Είναι πως αυτό που τους δόθηκε δεν τους έφτανε. Το ήθελαν “όλο” και το ήθελαν “μόνο δικό τους”. [...]

Το πρωί στα φανάρια και στο μποτιλιάρισμα κοιτάω πάντα στα διπλανά αυτοκίνητα τον κόσμο. Κυρίως τα ζευγάρια. Δύο στα τρία αυτοκίνητα κάθε πρωί διασχίζουν την πόλη βουβά. Παρατηρώ τα ζευγάρια. Εκείνη κοιτάζει πάντα έξω από το δεξί τζάμι, εκείνος από το αριστερό. Που και που τα βλέμματα τους συναντιούνται και μετά ξανά απομακρύνονται. Το ραδιόφωνο παίζει δυνατά, για την αμηχανία. [...]

Έκφρασε ανοιχτά τα συναισθήματά σου. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να συζητήσεις με το άτομο αυτό τα συναισθήματά σου. Εξήγησέ του πώς νιώθεις όταν σε αντιμετωπίζει με αυτόν τον τρόπο. Ανάφερε συγκεκριμένα περιστατικά για να μπορέσει και αυτός να καταλάβει. Ορισμένοι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι αρκετές φορές είναι αγενείς ή αγνώμονες. Επίσης, πολλοί θεωρούν πως το «ευχαριστώ» είναι δεδομένο. Εάν, λοιπόν, το άτομο καταλάβει ότι έκανε λάθος, θα σου ζητήσει συγγνώμη και θα προσπαθήσει να μην το ξανακάνει. [...]

Δεν θα ήταν λίγες οι φορές που οι κοινωνικές συμβάσεις και οι προσδοκίες της κοινωνίας, θέλοντας και μη, έβαλαν κάποια “πρέπει” στον τρόπο ζωής μας. Αν, λοιπόν, έχουμε αποσυνδεθεί από τα δικά μας “θέλω”, υπάρχουν τρόποι για να τα επαναφέρουμε στο προσκήνιο. Και να βρούμε τον “αυθεντικό εαυτό” μας. [...]

Ρώτησε τον συνομιλητή σου πράγματα για εκείνον. Μία μικρή αλλά χρήσιμη συμβουλή που μας προσφέρει η επιστήμη μέσα σε τόσα άλλα, είναι να ρωτάμε σε μία πρώτη επαφή τους άλλους ανθρώπους για εκείνους, όταν δεν τους γνωρίζουμε, γιατί εκτός του ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να ανοίξουμε μαζί τους έναν υγιή διάλογο, θα έχουμε παράλληλα περισσότερες πιθανότητες να μας συμπαθήσουν περισσότερο. [...]

Τι να πρωτοπεί κανείς για τα ζευγάρια… Θυμάστε πώς ξεκίνησε; Ήταν τότε που γνωριστήκατε και αγαπήσατε ο ένας τον άλλον. Τότε που θέλατε να ευχαριστήσετε, να χαρείτε, να απολαύσετε ο ένας τον άλλον. Εκείνον τον καιρό, “παλιά”, δεν χαλούσατε χατίρι, ήσασταν δοτικοί, συγχωρητικοί, χαιρόσασταν με την χαρά, τα κατορθώματα, ακόμα και τις αδυναμίες ο ένας του άλλου. [...]

Η Carol Morgan, μια εκπαιδευτικός και ψυχολόγος, δημοσίευσε κάποτε δύο ερωτήσεις προς τους αναγνώστες της : τι θέλανε να γίνουν από όταν ήταν μικροί και αν κατάφεραν να πραγματοποιήσουν το όνειρό τους μετά την ενηλικίωση; Σε όσους απάντησαν αρνητικά στη δεύτερη ερώτηση, προσφέρει 13 ενδείξεις πως ίσως η ζωή τους προσπερνά. [...]

Όπως είπε ο Τολστόι, Μια μεγάλη καρδιά, καμία αγνωμοσύνη δε μπορεί να την κλείσει, καμιά αδιαφορία δε μπορεί να την κουράσει. Ωστόσο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πολλές φορές μπορεί να αισθανθούμε ότι είμαστε μόνοι μας. Παρόλα αυτά πρέπει να γνωρίζουμε ότι το να ενεργεί κανείς με τιμιότητα έχει ένα τίμημα, και αν αυτό μπορεί να είναι ακόμη και η απογοήτευση, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να το δεχτούμε. Είναι πάντα προτιμότερο να είσαι ο πραγματικός εαυτός σου παρά να νιώθεις ότι πηγαίνεις ενάντια στα «πιστεύω» σου. [...]

Ζούμε τις μέρες της αγένειας. Τις μέρες που η ευγένεια είναι ντεμοντέ και η ύπαρξη της ξεπερασμένη. Και δε μιλάμε για την ευγένεια την τυπική, την φτιαχτή, εκείνη που ριζώνει μέσα σου στα μικρά σου χρόνια και επιτάσσει να σηκώνεσαι για να κάτσουν εγκυμονούσες ή μεγαλύτεροι άνθρωποι. [...]

Ό,τι και να κάνουμε, δεν μπορούμε να αποφύγουμε την αγένεια. Μάλιστα, τις περισσότερες φορές προέρχεται από ανθρώπους που δεν το περιμέναμε καθόλου. Όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αγένεια, είναι πολύ εύκολο να αντιδράσουμε με τον ίδιο τρόπο. Αλλά, αν γίνει κάτι τέτοιο είναι σαν να έχει ανοίξει ο ασκός του Αιόλου. Υπάρχει πάντα τρόπος να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, να παραμείνουμε θετικοί και να έχουμε υπό έλεγχο την κατάσταση. [...]

Έχουν πάψει πια να είναι ερωτικές, συχνά είναι αδύνατον να θεωρηθούν έστω συντροφικές, γιατί όμως τόσοι άνθρωποι δεν χωρίζουν; Οι ατέρμονες σχέσεις ουσιαστικά εκφράζουν την ανάγκη μας για το μαζί. Παρ’ όλο που συνήθως λέμε «δυνατός είναι αυτός που συμβιώνει», δηλαδή αυτός που καταφέρνει να ζει το μαζί, πολλές φορές δυνατός είναι εκείνος που καταφέρνει να λύσει μια σχέση. Ομως πώς επιλέγουμε τον σύντροφό μας; Πότε μια σχέση δυσλειτουργεί και ποιο είναι τότε το κόστος για τα μέλη της; Τι σημαίνει «είμαστε καλά μαζί» και πόσο μύθος είναι το σεξ μέσα στη μακροχρόνια σχέση; [...]