Τι ωραία που θα ήταν αν αποκτήσουμε τη συνήθεια, τόσο στα μικρά, όσο και στα μεγάλα πράγματα, να μπορούμε να λέμε με τ’ όνομά τους γεγονότα, καταστάσεις και συναισθήματα κατευθείαν, χωρίς περιστροφές, έτσι όπως είναι. [...]

Η αγάπη είναι τόσο σημαντική για την ψυχοσωματική μας ισορροπία όσο είναι και το νερό για τη βιολογική. Όσο περισσότερο αγαπούμε , τόσο πιο ‘γεμάτοι’ αισθανόμαστε σε συναισθηματικό επίπεδο και επιβεβαιωνόμαστε υπαρξιακά. Όσο λιγότερο αγαπούμε ,τόσο περισσότερο ευάλωτοι γινόμαστε σε διάφορες αρνητικές καταστάσεις που επηρεάζουν την ψυχολογία μας ,όπως π.χ. η κατάθλιψη. [...]

Όταν εμφανίζεται το κόκκινο νήμα, σηματοδοτεί ένα πριν και ένα μετά στη ζωή σας, ένα σημείο που θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε την αγάπη. [...]

Όταν θέλω κάποιον, αντιλαμβάνομαι τη σημασία που έχει για μένα αυτό που κάνει, αυτό που του αρέσει ή αυτό που τον πονάει. Το σε θέλω σημαίνει, επομένως, νοιάζομαι ΓΙΑ σένα, και το σ΄αγαπώ σημαίνει: νοιάζομαι πάρα πολύ. Τόσο πολύ που καμιά φορά, όταν σ΄αγαπάω, βάζω το να είσαι εσύ καλά πάνω από άλλα πράγματα, τα οποία είναι επίσης σημαντικά για μένα. [...]

Βιολογικά, η Αγάπη είναι μια έντονη νευρολογική κατάσταση, όπως η πείνα ή η δίψα, αλλά πιο μόνιμη. Λέμε για την αγάπη ότι είναι τυφλή ή με την έννοια ότι δεν την ελέγχουμε. Αλλά πάλι, αυτό δεν είναι ιδιαίτερα παράξενο, από τη στιγμή που η Αγάπη, είναι κατά βάση χημικό φαινόμενο μας λένε οι χημικοί. [...]

Την λαχταρούμε και την ποθούμε για να φέρει στη ζωή μας πληρότητα, ομορφιά κι ευτυχία. Η αγάπη έχει πάμπολλες μορφές και είναι μια αλήθεια διαρκής που την βλέπεις παντού και πάντα. Η γονεϊκή αγάπη, η ρομαντική αγάπη, η αγάπη μεταξύ αδερφών και φίλων, η αγάπη απέναντι σ’ενα ζώο, η αγάπη μεταξύ συνανθρώπων. [...]

Η αγάπη μού δίνει ενέργεια. Νιώθω γεμάτος ζωντάνια. Πετυχαίνω περισσότερα όταν κάνω κάτι με αγάπη, με την καρδιά μου. Η αγάπη με εμπνέει να πηγαίνω πιο ψηλά, να ανεβάζω τον προσωπικό μου πήχη. Βάζω, δύσκολους, αλλά εφικτούς στόχους. [...]

Για τα παιδιά μας, εμείς, οι γονείς τους, είμαστε η κύρια πηγή των πρώτων τους εντυπώσεων. Μετά έρχεται το σχολείο, οι φίλοι. Κι ύστερα η πραγματικότητα που ονομάζουμε «κοινωνία». Τα παιδιά μαθαίνουν μέσα από τα βιώματά τους. Αποκτούν πρότυπα μέσα από την οικογένεια, την παρέα, το σχολικό περιβάλλον, την τηλεόραση, το internet… [...]

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς που του άρεσε να θεωρεί τον εαυτό του ισχυρό και ήθελε όλοι γύρω του να τον θαυμάζουν για τη δύναμή του. Καλεί μια μέρα τον σοφό της αυλής και τον ρωτάει αν υπάρχει άλλος στον κόσμο πιο ισχυρός απ’ αυτόν, και ο σοφός τού απαντά πως έχει ακούσει να λένε ότι στο χωριό ζει ένας μάγος που τη δύναμή του δεν μπορεί κανείς να ξεπεράσει: ξέρει τα μελλούμενα. [...]