Φανταστείτε το εξής σενάριο: περνάτε τις διακοπές σας σε μια μακρινή χώρα, από αυτές που η πιθανότητα να επισκεφθείτε ξανά είναι σχεδόν μηδενική. Στο τέλος ενός γεύματος, και ενώ δεν έχετε καμία συμβατική υποχρέωση, αφήνετε στο τραπέζι ένα γενναίο φιλοδώρημα. Με δεδομένο ότι εσείς και ο σερβιτόρος δεν πρόκειται να συναντηθείτε ξανά, η παραχώρηση των χρημάτων σας δεν μπορεί να θεωρηθεί επένδυση: δεν έχετε λόγους να ελπίζετε σε καλύτερο τραπέζι ή καλύτερη εξυπηρέτηση μια επόμενη φορά, αφού δεν θα υπάρξει επόμενη φορά! [...]