Τα παιδιά που μεγαλώνουν σε παραδοσιακές και ευτυχισμένες οικογένειες, έχοντας κοντά τους και τους δύο γονείς τους και τρώγοντας τακτικά μαζί τους, είναι πιθανότερο να έχουν αργότερα ευτυχισμένες ζωές, αποκαλύπτει μια έρευνα βρετανικών πανεπιστημίων, δείγμα της οποίας ήταν περίπου 100.000 άνθρωποι σε 40.000 νοικοκυριά. [...]

Έχεις σκεφτεί πως τα παιδιά είναι τα συμπτώματα των γονιών τους; Ίσως να σου ακούγεται κάπως περίεργο, διαβάζοντάς το, αλλά αν του δώσεις μια ευκαιρία θα διαπιστώσεις πως είναι μία αλήθεια, εύστοχα βαλμένη σε λέξεις. [...]

Δεν είναι παράλογο ως γονείς να νιώθουμε κάποια απογοήτευση, έπειτα από μία αποτυχία, η οποία ακολουθείται από χίλιες δύο σκέψεις και προβληματισμούς: τι πήγε στραβά; Έδειχνε να είναι τόσο καλός σε αυτό. Μήπως δεν πρόσεχε όσο έπρεπε στο μάθημα; Μήπως δεν νοιάζεται γι’ αυτό που κάνει και θέλει να το παρατήσει; Μήπως αυτή είναι η αρχή μιας γενικότερης «κατηφόρας»; [...]

Απ’ τη στιγμή που ένα παιδί έρχεται στον κόσμο αρχίζει να ζητά την προσοχή και τη φροντίδα του γονιού, την προστασία και τη βοήθειά του. Μεγαλώνοντας παίρνει πρωτοβουλίες, κάνει επιλογές και επιδεικνύει τη θέληση να πει, να κάνει, να μάθει και να συναναστραφεί, να είναι αυτόνομο. Τι γίνεται, όμως, με εκείνα τα παιδιά που εξελίσσονται αλλιώς, καταλήγοντας άβουλα, απρόθυμα να επιλέξουν για τον εαυτό τους και να εκφράσουν τη γνώμη ή την επιθυμία τους; [...]

Μια μητέρα πήγε το παιδί της στον Γκάντι και του ζήτησε το εξής: «Θα μπορούσατε να πείτε στο παιδί μου να μην τρώει ζάχαρη;». Και ο Γκάντι της απάντησε: «Έλα πάλι σε τρεις ημέρες». [...]

To_Raise_Happy_Kids_Put_Your_Marriage_First Αυτός είναι ο τίτλος του βιβλίου του οικογενειακού σύμβουλου David Code που έχει γίνει best-seller στην Αμερική. Το βιβλίο To Raise Happy Kids, Put Your Marriage First (Για να αναθρέψετε ευτυχισμένα παιδιά, δώστε προτεραιότητα στον γάμο σας), μας μιλάει για αυτήν τη νέα (και τόσο λάθος) τάση των γονιών να δίνουν προτεραιότητα αποκλειστικά στα παιδιά τους [...]

Όλοι οι γονείς αναγνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι να έχουν τα παιδιά τους αυτοεκτίμηση και να πιστεύουν στο εαυτό τους και τις ικανότητες τους. Ωστόσο πολλές φορές άθελα τους κάνουν ορισμένα λάθη που έχουν ακριβώς το αντίθετο αποτέλεσμα. Ας δούμε τα πιο συνηθισμένα από αυτά: [...]

Οι περισσότεροι άνθρωποι αγαπούν, εκτιμούν και σέβονται τους γονείς τους. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η αγάπη, όσο τα χρόνια περνούν, θεωρείται δεδομένη. Οι ενήλικες μπορούν να γίνουν πολύ σκληροί με τους γονείς τους, χωρίς καν να το αντιλαμβάνονται. Όσο οι γονείς μας μεγαλώνουν, οι φυσικές τους ανάγκες αλλάζουν, αλλά η ανάγκη τους για αγάπη και στοργή μεγαλώνει. Ας μην ξεχνάμε τα γενέθλιά τους. [...]

Την ερώτηση αυτή έθεσε το γερμανικό περιοδικό Spiegel σε μια σειρά ειδικών, παίρνοντας πολλές διαφορετικές απαντήσεις. Οι απαντήσεις συνέκλιναν σε ένα σημείο: Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι γονείς να γράφουν εκείνοι εξ ολοκλήρου τις εργασίες που έχουν ανατεθεί στα παιδιά τους. [...]

Σε αυτή τη χώρα της καθολικής καταβαράθρωσης οι περισσότεροι γονείς εξακολουθούν να αρνούνται το δικαίωμα του παιδιού τους στην αποτυχία. Δεν είναι τυχαίο ότι στον τόπο των αρνητικών ρεκόρ, η παιδική ηλικία θυμίζει ακόμη αγώνα δρόμου για την ψυχαναγκαστική τελειότητα. Η βαλλόμενη πανταχόθεν ελληνική οικογένεια επιμένει σχεδόν εμμονικά να λειτουργεί σαν εταιρεία, εστιάζοντας κυρίως στον τομέα της παραγωγικότητας και των ικανοτήτων (π.χ. Proficiency στην Α‘ Γυμνασίου). Αποστολή της εταιρείας είναι να παράξει τέλεια παιδιά. [...]

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί ένα παιδί να «μην παίρνει τα γράμματα», «να είναι κακός μαθητής», «να μένει πίσω». Και δεν υπάρχει ούτε ένας λόγος για τον οποίο ευθύνεται το ίδιο το παιδί. [...]