«Οι καλλιεργημένοι άνθρωποι σέβονται την ανθρώπινη ατομικότητα και γι’ αυτό είναι πάντοτε συγκαταβατικοί, γελαστοί, ευγενικοί, υποχρεωτικοί. Δεν χαλούν τον κόσμο για το σφυρί ή για τη γομολάστιχα που χάθηκαν. Δεν αγανακτούν για τους θορύβους ή το κρύο. Δέχονται με καλοσύνη τα χωρατά και την παρουσία ξένων ανθρώπων στο σπιτικό τους. Δεν συμπονούν μονάχα τους κατώτερους, τους αδύναμους και τις γάτες. Πονάει η ψυχή τους και για κείνο που δεν φαίνεται με γυμνό μάτι. [...]

Στο σύντομο αφήγημα του Τσέχωφ «Ένας αριθμός» η δεσποινίς Ιουλία αντιπροσωπεύει τον άβουλο ανθρώπινο τύπο, δεν τολμά να διεκδικήσει τα δικαιώματά της και [...]

Με απλό τρόπο ο Αντον Τσέχωφ ξεδιπλώνει τις έντονες συναισθηματικές συγκρούσεις μιας νεαρής γυναίκας, που τη νύχτα των Χριστουγέννων περιμένει με αγωνία, στην ακτή, την επιστροφή του άντρα της με τα αλιευτικά του. Η χιονοθύελλα, όμως, όλα τα σαρώνει και η αγωνία μετατρέπεται σε δυσάρεστη έκπληξη όταν εμφανίζεται ο άντρας της, ο οποίος αμέσως αντιλαμβάνεται τη συναισθηματική μεταστροφή της γυναίκας του. Θα τον προτιμούσε νεκρό. Βγαίνει στη θάλασσα και πάλι, και όταν η γυναίκα καταλαβαίνει ότι το τέλος του δεν θα αργήσει, του φωνάζει να επιστρέψει. Οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα για τα Χριστούγεννα και εκείνη ανακαλύπτει ότι δεν θέλει να τον χάσει. [...]