Ο άνθρωπος θεωρείται “ανώτερο ον”: διαθέτει την ικανότητα να σκέφτεται και να οργανώνει το περιβάλλον του, όπως και να συμβιώνει σε μια σχέση, οικογένεια, κοινωνία. Όμως, πέρα από την “ανώτερη” μας φύση, είναι καλό να θυμόμαστε πάντα ότι δεν είμαστε όλη η φύση- δεν είμαστε η ίδια η φύση, αλλά μονάχα ένα κομμάτι αυτής. Και έτσι, πολλά πράγματα δεν μπορούν να καθοριστούν από εμάς ή δεν μπορούν να εξηγηθούν.. [...]

Σκοπός αυτής της μελέτης είναι να δείξει με ποιο τρόπο, η αυξανόμενη επιρροή της σύγχρονης επιστημονικής νοοτροπίας και η μετάφρασή της σε κοινωνικές μορφές, βάδισαν χέρι – χέρι με τον απανθρωπισμό του ανθρώπου, και ταυτόχρονα της κοινωνίας. Μια τέτοια διαδικασία απανθρωπισμού δεν ήταν βέβαια συμπτωματική. Αντίθετα, είναι αναπόφευκτη από τη στιγμή που οι κανόνες της σύγχρονης επιστημονικής νοοτροπίας αρχίζουν να εφαρμόζονται στη σφαίρα των ανθρώπινων και κοινωνικών σχέσεων για τον απλό λόγο ότι, όπως θα διευκρινήσω παρακάτω, ακριβώς σ’ εκείνες τις προϋποθέσεις πάνω στις οποίες βασίζεται αυτή η νοοτροπία οικοδομείται μια απανθρωπία. [...]