Όπως όλα τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά, έτσι και η αναποφασιστικότητα είναι ένα ιδιοσυγκρασιακό χαρακτηριστικό, που γίνεται αντιληπτό συχνά και από την παιδική ηλικία ακόμη, αλλά σχετίζεται και με άλλα στοιχεία της προσωπικότητας, όπως είναι η ανασφάλεια, μια χαμηλή αίσθηση ικανότητας, η μειωμένη αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση, η έλλειψη εμπιστοσύνης στην κρίση του ατόμου, οι ενοχές και ο φόβος. Είναι πιθανό το χαρακτηριστικό αυτό να ενισχυθεί από την οικογένεια, εφόσον και άλλα μέλη της συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο ή αν οι γονείς είναι ιδιαιτέρως επικριτικοί, απέναντι στις αποφάσεις του παιδιού ή αν προσπαθούν συχνά να τού τις αλλάξουν ή να τις επηρεάσουν. [...]

Γιατί κάποιοι από εμάς αποφασίζουμε γρήγορα και με σιγουριά και άλλοι αμφιταλαντευόμαστε ακόμα και ανάμεσα στα πιο απλά πράγματα; Όλοι οι αναποφάσιστοι σκέφτονται μία τα προτερήματα της μίας απόφασης και μία της άλλης, γι αυτό σύμφωνα και με την ετυμολογία της ίδιας της λέξης, εκείνος που δυσκολεύεται να πάρει αποφάσεις μόνος του, αλλά και που όταν τελικά καταφέρει να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα, δεν νιώθει απόλυτη βεβαιότητα για την κρίση του και είναι πιθανό να αλλάξει την απόφασή του. [...]

“To fight or to fly” αναρωτούμαστε πολλές φορές στη ζωή μας…Αυτός είναι ένας όρος που συχνά απαντάται ακόμα και στον τομέα της βιολογίας. Να αλλάξω εγώ, να αλλάξω την κατάσταση ή τους άλλους; Ερωτήματα με τα οποία ερχόμαστε αντιμέτωποι στην ζωή μας πάνω από μία φορά, ενίοτε χωρίς να το συνειδητοποιούμε καν. Τί γίνεται όμως όταν πρόκειται για μία απόφαση ζωής πιθανόν; Περιμένουμε παθητικά να δρομολογηθούν οι καταστάσεις μόνες τους ή ρισκάρουμε; [...]