Κώστας Αξελός: Δεν μπόρεσε ποτέ να μάθει να «φτιάχνει». «Οι νεοέλληνες κοπιάζουν, αλλά δεν παράγουν έργο. Μεγάλα έργα». Από την ευρωπαϊκή σκέψη δεν γεύτηκε παρά μόνον τον καρπό, αγνοώντας «τις ρίζες, τον κορμό και τα κλαδιά του δέντρου». Η τεχνική της έλειψε παντελώς- η κακοτεχνία αντιθέτως αναγορεύτηκε σε εθνική ευρεσιτεχνία. Ζώντας μονίμως στο μεταίχμιο της πραγματικότητας μετέφρασε τη «δυνατότητα» σε «ευσεβή πόθο». Προσπάθησε να πραγματώσει μια «πολιτική» χωρίς κέντρα πραγμάτωσης. Και δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει τις αυταπάτες της, τον ελληνοκεντρισμό της από τη μια και τον ριζικό «δυτικισμό» της από την άλλη. [...]