Η ευτυχία θέλει κόπο και δεν είναι κάτι που πηγάζει φυσικά από μέσα μας. Είναι αποτέλεσμα προσωπικής δουλειάς, σειράς εμπειριών, συνηθειών, απόψεων και αποφάσεων που λαμβάνουμε στην πορεία της ζωής μας. Οι λόγοι για να βυθιστούμε στη μελαγχολία, τη μεμψιμοιρία και τη βαθιά δυστυχία είναι πολλοί στις μέρες μας και ο αγώνας να μην πέσουμε στην παγίδα τους είναι πιο σκληρός από ποτέ. [...]

1. Πιστεύετε ότι η ζωή είναι σκληρή. Οι χαρούμενοι άνθρωποι γνωρίζουν ότι η ζωή είναι δύσκολη αλλά ξεπερνούν τις δύσκολες στιγμές στοχεύοντας να [...]

Εξωτερικά, δείχνεις καλά, μπορεί και πολύ καλά. Πας στη δουλειά, στη σχολή, βγαίνεις με τους φίλους σου, έχεις τα χόμπι σου. Ολα δείχνουν [...]

«Τα έχετε όλα σήμερα, τι άλλο θέλετε;», λένε συχνά οι μεγαλύτεροι, επιρρίπτοντας εμμέσως ευθύνες σε όποιον παραπονείται ότι δεν αισθάνεται χαρά καίτοι ζει στην κοινωνία της υπερκατανάλωσης. Πράγματι, έχουμε πολλά, πολύ περισσότερα από τις προηγούμενες γενιές, ακόμα και τις μεταπολεμικές. Ζούμε στην κοινωνία της αφθονίας και ταυτόχρονα της «δυστυχίας». [...]

Οι συνθήκες, οι κακοτοπιές, η κρίση, οι άλλοι, κυρίως οι άλλοι – πολλούς υπευθύνους μπορούμε να βρούμε για να δικαιολογήσουμε τα αρνητικά αισθήματα που βιώνουμε στην ζωή μας. Ξεχνάμε όμως κάτι βασικό: Το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την «δυστυχία» ή την «ευτυχία» μας το έχουμε εμείς οι ίδιοι, που επιτρέπουμε σε όλους τους παραπάνω παράγοντες να επεμβαίνουν στην ψυχολογία και την νοοτροπία μας. [...]

Πολλοί οικονομολόγοι και ψυχολόγοι διεθνώς έχουν προειδοποιήσει για τους κινδύνους, στην κοινωνική και προσωπική ζωή, από τη διεύρυνση της “ψαλίδας” ανάμεσα στα πλουσιότερα και τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού. [...]