Ο προορισμός της γυναίκας άραγε είναι η μητρότητα; Ή μήπως ζούμε σε μία μεταμοντέρνα εποχή που αμφισβητούνται τα κοινωνικά στερεότυπα και οι έμφυλοι ρόλοι; Όπως έχει αναφέρει και η συγγραφέας Σιμόν ντε Μποβουάρ, τα κορίτσια από πολύ νωρίς διαπαιδαγωγούνται με τη λογική ότι η φυσική τους τάση είναι η μητρότητα και η φροντίδα των μελών της οικογένειας. Χτίζεται επομένως μία κοινωνική κατασκευή που απαιτεί από τις γυναίκες να γίνουν μητέρες και να αντιμετωπίσουν τη μητρότητα ως ιερό καθήκον και οικουμενικό πεπρωμένο. Συνεπώς είναι πολύ δύσκολο μια γυναίκα να επιλέγει ελεύθερα η ίδια τους ρόλους που θα υπηρετήσει στη ζωή της, αφού προβάλλεται και υπερέχει το ιδεολόγημα του μητρικού ενστίκτου σχεδόν ως μονόδρομος. [...]

Η στιγμή που μία γυναίκα γίνεται μητέρα είναι μία στιγμή γεμάτη συναισθήματα, αγωνία και προσμονή. Το θαύμα της γέννησης και της δημιουργίας της ζωής «ξεδιπλώνεται» μπροστά της και μία νέα εποχή ξεκινά. [...]