Τελευταία είναι σύνηθες παντού να φταίνε μόνο οι άλλοι… Όχι μόνο στις οικογένειες και στο ρόλο των γονέων απέναντι στα παιδιά τους. Ασφαλώς και δεν μου επιτρέπεται να λαϊκίσω. Από την πλευρά μου, έχω την ευθύνη του ρόλου μου, ως συγγραφέα, και το κοινό μου θα πρέπει να αντιληφθεί ότι κάθε γραμμή των βιβλίων μου είναι αποτέλεσμα βιωμένης προσπάθειας και εμπειρίας. Την ίδια ακριβώς ευθύνη προσδοκώ να διακρίνω και στους γονείς που μεγαλώνουν τα παιδιά τους σε ένα δύσκολο περιβάλλον με πολλές αντιξοότητες και να μην θυματοποιούνται. [...]

Τι ακριβώς συμβαίνει και πλημμυρίζει η ψυχή μας με μια περίεργη αγαλλίαση και το πνεύμα μας βιώνει μια πρωτόγνωρη κάθε φορά ταπεινής μορφής έκσταση; Γιατί νιώθουμε το θάλπος της μικρής φλόγας σαν απαλό χάδι και γευόμαστε μια κατανυκτική ακτινοβολία του προσώπου μας; Γιατί το φως του έλκει το βλέμμα μας και μας οδηγεί σε στοχασμούς και σκέψεις που δεν μπορούμε να επινοήσουμε σε άλλες στιγμές; Γιατί γοητευόμαστε από τη μίξη «πραγματικού» και «φαντασιακού» και θέλουμε να παραμείνουμε στη μεθόριό τους όσο περισσότερο γίνεται; [...]