Όταν μιλάμε για λαϊκισμό πρέπει να κάνουμε διάκριση ανάμεσα σε δύο πεδία και γλώσσες. Στη γλώσσα της πολιτικής αντιπαράθεσης, όπως μεταδίδεται από τα μέσα ενημέρωσης, το επίθετο «λαϊκιστής» χρησιμοποιείται για κάποιον που απευθύνεται στα ταπεινά ένστικτα του ψηφοφόρου με ψέματα, κραυγές και υποσχέσεις που είναι αδύνατο να εκπληρωθούν. Διακρίνεις τον λαϊκιστή στον θόρυβο της μάχης επειδή επιδιώκει τη συνενοχή με τον λαό, αντί να θέτει ερωτήματα στους πολίτες. Τον διακρίνεις επίσης επειδή είναι εκείνος που αρνείται την ύπαρξη των ιδεολογιών, δηλώνει ότι ο διαχωρισμός μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς έχει ξεπεραστεί ή παριστάνει τη γέφυρα ανάμεσά τους [...]