Όσοι μιλούν ότι είχαν κάποτε μια εξωσωματική εμπειρία συχνά βρίσκουν ότι οι ισχυρισμοί τους, για μια πνευματική εμπειρία, χλευάζονται από πολλούς

Τα εξωσωματικά γεγονότα συνδέονται με αστάθεια στον εγκέφαλο

Τώρα οι επιστήμονες εντάχθηκαν στους σκεπτικιστές, λέγοντας ότι τέτοια γεγονότα δεν είναι τίποτα περισσότερο από ζωντανές ψευδαισθήσεις – και μερικοί από μας έχουν προδιάθεση σε αυτές.

Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ ισχυρίζονται ότι αυτές οι εμπειρίες συμβαίνουν όταν οι «αστάθειες στον εγκέφαλο» γίνονται αιτία οι άνθρωποι να αποπροσανατολίζονται εύκολα και να χάνουν την αίσθηση για το πού βρίσκεται το σώμα τους.

Κι αντί να είναι η εξωσωματική εμπειρία ένα «πνευματικό γεγονός», είναι «πραγματικά νευροφυσιολογικά γεγονότα».

Η μελέτη υποστήριξε ότι τα άτομα με ανωμαλίες στους κροταφικούς λοβούς, οι οποίοι ελέγχουν τη μνήμη και την αναγνώριση των αντικειμένων, είναι πολύ πιο πιθανό να «μετασχηματίσουν τη θέση του σώματος τους».

Αυτή η ανωμαλία του εγκεφάλου θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί μια γυναίκα, η Miranda Kerr, αισθάνθηκε μια τέτοια εμπειρία κατά τη γέννηση του γιου της Flynn. Όπως δήλωσε η Kerr «Πραγματικά νόμιζα ότι κάποια στιγμή επρόκειτο να πεθάνω  σε μια στιγμή και να αφήσω το σώμα μου. Έβλεπα από ψηλά τον εαυτό μου. Ο πόνος ήταν τόσο έντονος ».

Είναι πιθανό αυτή να αισθάνθηκε, όπως λένε ορισμένοι επιστημονικοί κύκλοι, ως μία OBEr – δηλαδή να είχε μια εξωσωματική εμπειρία (OBE). Ο Δρ Jason Braithwaite, ο οποίος ηγήθηκε της τελευταίας μελέτης, δήλωσε: “Μελετήσαμε 65 φοιτητές ψυχολογίας και βρήκαμε ότι οι έχοντες εξωσωματικές εμπειρίες είχαν προκαταλήψεις στην παραμόρφωση του σώματος και την μετατροπή."

Οι εθελοντές που παρουσίαζαν συχνά déjà vu, αισθάνθηκαν το ένα άκρο τους να μην  ανήκε σ ‘αυτούς ή μερικές φορές αισθάνονταν το σώμα τους να κινείται, ενώ ακόμα ήταν πολύ πιο πιθανό να αισθάνονται εξωσωματικές εμπειρίες. Μια προηγούμενη έρευνα έχει επίσης επισημάνει πρακτικές αιτίες γι αυτό το σύνδρομο.

Τον Απρίλιο, ο Kevin Nelson, καθηγητής Νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντάκι, υποστήριξε ότι η κατάσταση θα μπορούσε να αποδοθεί σε διαταραγμένα όνειρα.

Βρήκε ότι εκείνοι που είχαν εξωσωματικές εμπειρίες κατά τον ύπνο τους ήταν πιο επιρρεπείς σε μια ταχεία κίνηση των ματιών (REM), όπου οι άνθρωποι ‘παραλύουν’ πριν κοιμηθούν πλήρως.

Ο Ελβετός νευροεπιστήμονας καθηγητής Olaf Blanke, μια παγκόσμια αυθεντία στη συνείδηση, υποστήριξε ότι αυτές οι εμπειρίες είναι αποτέλεσμα μιας προσωρινής δυσλειτουργίες στην αντίληψη,  που προκαλείται όταν ο εγκέφαλος παθαίνει μια σύγχυση.

Κατά τη διάρκεια ενός πειράματος, οι εθελοντές ήταν τόσο βυθισμένοι σε ένα τοπίο φτιαγμένο στον υπολογιστή, που ο εγκέφαλος τους εξαπατήθηκε προσωρινά πιστεύοντας ότι αυτοί καταλαμβάνουν το σώμα ενός τρισδιάστατου χαρακτήρα δημιουργημένου στον υπολογιστή.

Το διαβάσαμε στη dailymail.co.uk