Η ετεροθαλής αδελφή του Μαρκ Ζάκερμπεργκ ιδρυτή του fb, Ράντι, παραδέχεται μια σκληρή αλήθεια για τις γυναίκες και κάνει το πρώτο βήμα προς την κατάρριψη ενός μύθου.
Πριν από αρκετούς μήνες η Αριάνα Χάφινγκτον (της Huffington Post) είχε ξεκινήσει μια μεγάλη εκστρατεία υπέρ του ύπνου, υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι οι απαιτήσεις του σύγχρονου κόσμου έχουν μειώσει δραματικά τις ώρες που πρέπει να κοιμούνται οι άνθρωποι και δη οι εργαζόμενοι.
Παγκοσμίως, το θέμα του ύπνου απασχολεί επιστήμονες, οικονομολόγους και κοινωνιολόγους. Το burn out, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, οι διαταραχές άγχους, αλλά και μια σειρά από εξελίξεις στα οικονομικά συστήματα και στις κοινωνικές συνήθειες σχετίζονται με τις αλλαγές στις συνήθειες ύπνου και κυρίως με τη διάρκεια αυτής της ζωογόνας για τον άνθρωπο κατάστασης.
H σκληρή σύγχρονη πραγματικότητα απαιτεί ειδικά από τις γυναίκες να θυσιάζουν πολύτιμες ώρες από την ξεκούρασή τους
Ειδικά οι γυναίκες χάνουν τον ύπνο τους
Ανεξάρτητα, πάντως, από το αν προτείνονται σύγχρονοι τρόποι διαχείρισης του χρόνου, ώστε να κοιμούνται όλοι πολύ και καλά, ανεξάρτητα από το αν κάποιοι ισχυρίζονται ότι υπάρχει μαγική φόρμουλα για αυτό, για τις γυναίκες φαίνεται ότι δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Το ομολόγησε κατά τη διάρκεια συνέντευξής της η ετεροθαλής αδελφή του Μαρκ Ζάκερμπεγκ, Ράντι.
«Θέλετε χρόνο με τα παιδιά σας; Θέλετε να παραμείνετε κομψή και σε καλή φυσική κατάσταση; Και θέλετε να συνεχίσετε να διοικείτε με επιτυχία την επιχείρησή σας; Ξεχάστε τον ύπνο», λέει η Ζάκερμπεργκ, τονίζοντας ότι η σκληρή σύγχρονη πραγματικότητα απαιτεί ειδικά από τις γυναίκες να θυσιάζουν πολύτιμες ώρες από την ξεκούρασή τους για να μη χάσουν όλα όσα με κόπο απέκτησαν μέσα στα χρόνια.
Η Ζάκερμπεργκ παραδέχεται ότι όταν πρέπει να επιλέξει ανάμεσα σε ώρες με τα παιδιά, με τους φίλους της ή με την πολυτέλεια να πάει στο γυμναστήριο και στον ύπνο, προτεραιότητα έχουν τα πρώτα και όχι ο ύπνος. Δεν μπορεί να τα έχει κανείς όλα και ακόμη κι όταν ιεραρχεί τις προτεραιότητές του, κάποια στιγμή θα έρθει αντιμέτωπος με κάποιου είδους κριτική για τις επιλογές του. Πάντως, το ότι μια γυναίκα τα προλαβαίνει όλα –και κυρίως αισθάνεται την υποχρέωση να το κάνει– συνήθως είναι ένας ισχυρισμός που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ή, ακόμη κι όταν ανταποκρίνεται, πρόκειται για μια κατάσταση με πολυεπίπεδες συνέπειες για τη ζωή, τον ψυχισμό και το σώμα της γυναίκας.
Αγχώδεις διαταραχές, υψηλή αρτηριακή πίεση, αύξηση του ποσοστού καρδιαγγειακών νόσων σε γυναίκες και μια σειρά ακόμη παθήσεων σχετιζόμενων με το άγχος και την υπερπροσπάθεια για επιτυχία σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας καταγράφονται ως συνέπειες της μείωσης των ωρών ύπνου μέσα σε λιγότερο από δύο δεκαετίες.
Το σώμα γνωρίζει τις ανάγκες του
Το μέγεθος της πίεσης που ασκείται, όχι αναγκαστικά από τον κοινωνικό περίγυρο και το εργασιακό περιβάλλον, στις γυναίκες καριέρας γίνεται αντιληπτό ακόμη και με μια απλή αναζήτηση στο Google: εκατοντάδες άρθρα, συνήθως ανυπόγραφα ή, ακόμη χειρότερα, υπογεγραμμένα από γκουρού της καριέρας, δίνουν ανεύθυνα συμβουλές για το πώς μπορεί ένας άνθρωπος να μειώσει τις ώρες του ύπνου του χωρίς να νιώθει κούραση. Οι τίτλοι είναι ενδεικτικοί: «Πώς να κοιμάστε λιγότερο και να μη νιώθετε κουρασμένοι», «Πώς να μάθετε το σώμα σας να κοιμάται λιγότερο», «Μπορείτε να τα καταφέρετε και με λιγότερες από έξι ώρες ύπνο».
Όμως, όσο ελκυστικά κι αν ακούγονται κάποιες φορές όλα αυτά τα κηρύγματα εναντίον των πολλών ωρών ύπνου, το σώμα –είτε σε καπιταλιστικά περιβάλλοντα είτε σε άλλα, πιο φιλικά προς τον άνθρωπο– έχει συγκεκριμένη ανάγκη για ξεκούραση, ανάγκη που δεν κόβεται και ράβεται στα μέτρα της εκάστοτε επιχείρησης ή ακόμη και της προσωπικής φιλοδοξίας του κάθε ατόμου.
Με σαράντα εργατοώρες την εβδομάδα η κατάσταση είναι εντός πλαισίου και επιτρέπει προσωπική ζωή, χρόνο με τα παιδιά και τους φίλους, χρόνο για τον εαυτό μας, παρατηρεί ο David Heinemeier Hansson, επιχειρηματίας και ιδρυτής αρκετών επιτυχημένων start-ups, μεταξύ των οποίων και η Basecamp. Οτιδήποτε πάνω από αυτό το όριο είναι υπέρβαση και έχει συνέπειες. Πόσο μάλλον όταν ειδικά από τις γυναίκες τα κοινωνικά στερεότυπα απαιτούν υπεροχή σε όλα τα πεδία – όχι, όμως, για να τις επιβραβεύουν, αλλά για να μην τις χλευάζουν ως αποτυχημένες. Καλώς ή κακώς, ειδικά σήμερα, οι γυναίκες οφείλουν να είναι κινούμενες θυρίδες χαρισμάτων: καλές μητέρες, άξιες επιχειρηματίες, δραστήριες και θηλυκές σύζυγοι, σκληροί διαπραγματευτές, τρυφερές φίλες και ερωμένες, κομψές και σε άψογη φυσική κατάσταση.
Όπως λέει και η Ράντι Ζάκερμπεργκ, κάτι επιλέγεις, κάτι αφήνεις. Ο μύθος ότι κάνουμε τα πάντα, τα κάνουμε καλά, συμφέρουμε και δεν θυσιάζουμε και τίποτα, διότι αντέχουμε, σταδιακώς καταρρίπτεται. Και κάποια βρέθηκε να το ‘πει ανοιχτά…
