Εάν αναζητάτε μια δικαιολογία για να επιδοθείτε στον κοινωνικό σχολιασμό –κοινώς κουτσομπολιό– την επόμενη φορά που θα βρεθείτε με τους φίλους σας, θα τη βρείτε σε μια νέα έρευνα Ιταλών επιστημόνων! Οχι ότι δεν το ξέραμε. Αλλά τώρα έχουμε και την επιστημονική απόδειξη από ένα πείραμα που πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο της Παβία συνδυάζοντας την ψυχολογία και τη βιοχημεία: το κουτσομπολιό είναι ευεργετικό για τον οργανισμό, μια πηγή καλών συναισθημάτων και θετικής ενέργειας που μας φέρνει πιο κοντά με τους άλλους. Αφήστε που μπορεί να μας βοηθήσει να ζήσουμε περισσότερο, όπως υποστηρίζει ένας άλλος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης.
Γιατί τι αποδείχθηκε από τη βιοχημική επεξεργασία των φοιτητών που συμμετείχαν (εν αγνοία τους) στο πείραμα; Ότι όταν κουτσομπολεύουμε, απελευθερώνονται τεράστιες ποσότητες οκυτοκίνης, της γνωστής και ως ορμόνης της αγάπης.
Προκειμένου να πάρουν απάντηση, η επικεφαλής της μελέτης, καθηγήτρια Νατάσα Μπροντίνο, λέει πως, «με βάση της αποτελέσματα της έρευνας, οι γυναίκες που κουτσομπόλευαν, είχαν έρθει πιο κοντά με τις φίλες τους. Τότε άρχισα να διερωτώμαι αν υπήρχε μια βιοχημική αιτία γι ‘αυτή την αίσθηση της εγγύτητας» γι αυτό μελέτησαν 22 γυναίκες, από τις οποίες ζήτησαν είτε να κουτσομπολέψουν μεταξύ τους είτε να κάνουν συζητήσεις για απλά, καθημερινά θέματα.
Διαπιστώθηκε έτσι ότι ο εγκέφαλός τους απελευθέρωνε περισσότερη ωκυτοκίνη μετά το κουτσομπολιό, συγκριτικά με άλλου τύπου συζητήσεις (π.χ. σχετικά με τον καιρό). Η ωκυτοκίνη, η οποία αποκαλείται συχνά «ορμόνη της αγάπης», απελευθερώνεται κατά τη σεξουαλική επαφή, την αγκαλιά, το φιλί και άλλες παρόμοιες περιστάσεις και θεωρείται ότι καλλιεργεί την οικειότητα και την αγάπη μεταξύ δύο ανθρώπων.
Οι επιστήμονες επέλεξαν μόνο γυναίκες για το πείραμά τους, καθώς η ωκυτοκίνη παράγεται κυρίως όταν ένας άνθρωπος διεγείρεται ερωτικά κι έτσι δεν ήθελαν να υπάρχει επαφή ανάμεσα σε συμμετέχοντες διαφορετικού φύλου.
Από εξελικτικής πλευράς, οι επιστήμονες αναφέρουν ότι το κουτσομπολιό έχει χρησιμότητα, καθώς, μεταξύ άλλων, ορίζει κανόνες για μια ομάδα, τιμωρεί παραβάτες, ασκεί επιρροή και ενισχύει τους κοινωνικούς δεσμούς.
Να σημειωθεί ότι τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας των συμμετεχόντων (π.χ. ενσυναίσθηση, τάση ζήλειας) δεν επηρέασαν την επίδραση του κουτσομπολιού στον εγκέφαλό τους. Αυτό σημαίνει ότι είτε κάποιος αποδέχεται, βάσει του προσωπικού του ηθικού κώδικα, το κουτσομπολιό είτε όχι το αποτέλεσμα πρακτικά είναι το ίδιο!
Μακροζωία
«Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες μακροζωίας είναι το μέγεθος του κοινωνικού δικτύου μας», λέει ο καθηγητής Εξελικτικής Ψυχολογίας δρ Ρόμπιν Ντάνμπαρ. «Μπορεί μάλιστα να είναι ο σημαντικότερος όλων, με εξαίρεση ίσως το κάπνισμα, ενώ ασκεί τεράστια επίδραση στην ευτυχία και στην ευεξία μας».
Το πρόβλημα, συνέχισε, είναι πως θα διατηρηθεί το κοινωνικό δίκτυο. «Η γλώσσα εξελίχθηκε για να ενημερωνόμαστε, να λέμε ιστορίες που είναι σημαντικές για την συνοχή της κοινότητας στην οποία ζούμε και για να διατηρούμε ζωντανή την επικοινωνία εντός του κοινωνικού δικτύου μας», είπε.
«Το κουτσομπολιό δεν είναι τίποτε άλλο παρά συζητήσεις με τους άλλους, οι οποίες μας διατηρούν ενημερωμένους για τον κοινωνικό κόσμο μέσα στον οποίο ζούμε. Επομένως, μάς κάνει απλώς ανθρώπους. Με αρνητικό τρόπο, δηλαδή για τη διασπορά ψευδών ειδήσεων, το κουτσομπολιό δεν εμφανίστηκε παρά τον 18ο αιώνα».
Αντί, επομένως, να νιώθουμε τύψεις όταν κουτσομπολεύουμε τους άλλους, θα έπρεπε να το αποδεχθούμε ως σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, το οποίο μας βοηθά να ζήσουμε περισσότερο, κατέληξε ο δρ Ντάνμπαρ.
Η μελέτη δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό Psychoneuroendocrinology.
ΑΠΕ
