Μια νέα μελέτη που προσομοίωσε χίλιες καριέρες 40 ετών μέσω ενός προχωρημένου αλγορίθμου βρήκε πως η καλοτυχία είναι το μεγαλύτερο προσόν στον επαγγελματικό στίβο. Ούτε ταλέντο, ούτε σκληρή δουλειά, ούτε πάθος ούτε υψηλή νοημοσύνη λοιπόν, τύχη και μόνο τύχη χρειάζεται ο άνθρωπος για να τα καταφέρει, αν πιστέψουμε τουλάχιστον τους ερευνητές. 

Οι πιο επιτυχημένοι άνθρωποι δεν είναι οι πιο ταλαντούχοι, απλώς οι πιο τυχεροί

Οι οποίοι κατέληξαν στο απροσδόκητο αυτό συμπέρασμα αφού έφτιαξαν ένα πρόγραμμα που ακολουθεί τις εικονικές ζωές 1.000 ανθρώπων σε μια επαγγελματική περίοδο που καλύπτει 40 ολόκληρα χρόνια ζωής, από τα 20-60 τους δηλαδή. Και όπως ακριβώς στον πραγματικό κόσμο, καθένας τους έχει άλλα ταλέντα και άλλες ικανότητες, φιλοδοξίες, κοινωνικο-οικονομικό υπόβαθρο, ακόμα και διαφορετικά κίνητρα και επίπεδα νοημοσύνης.

Αυτοί οι εικονικοί άνθρωποι έχουν επίσης και διαφορετικό βαθμό «τύχης ή ατυχίας», γεγονότα που τους συμβαίνουν δηλαδή στις ηλεκτρονικές ζωές και τις καριέρες τους, γεγονότα καθαρά συμπτωματικά. Όταν, ας πούμε, τους παρουσιαστεί εκείνη η μεγάλη ευκαιρία, άλλοι θα την εκμεταλλευτούν και θα ανέβουν τα σκαλιά της ιεραρχίας και άλλοι θα την αφήσουν να περάσει, σύμφωνα με την προσωπικότητά τους και τη στιγμή.

Αλλά και στη δυστυχία, σε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, για παράδειγμα, ανταποκρίνονται εντελώς διαφορετικά, όπως και στον πραγματικό κόσμο κοντολογίς. Όταν ολοκληρώθηκε αυτός ο κύκλος των 40 ετών, οι επιστήμονες μέτρησαν και αξιολόγησαν τον καθένα από αυτούς τους χαρακτήρες σε όρους επιτυχίας.

Βρήκαν, πρώτα και καλύτερα, ότι ο πλούτος είχε συγκεντρωθεί στα χέρια ενός μικρού ποσοστού των ψηφιακών αυτών ανθρώπων, όπως και στην πραγματικότητα δηλαδή, όπου οι οχτώ πλουσιότεροι άνθρωποι κατέχουν όσο πλούτο έχουν στα χέρια τους και τα φτωχότερα… 3,6 δισ. των ανθρώπων. Στο πείραμα, οι 20 χαρακτήρες που τα πήγαν καλύτερα είχαν στα χέρια τους το 44% της συνολικής -και μετρήσιμης- επιτυχίας.

Βρήκαν όμως και κάτι άλλο: πως τα πιο ταλαντούχα υποκείμενα έτειναν να είναι πιο επιτυχημένα από τους «μέσους» ανθρώπους της προσομοίωσης, δεν ήταν όμως οι πιο επιτυχημένοι σε απόλυτους όρους. Σε περισσότερες από 100 προσομοιώσεις του σεναρίου, ο χαρακτήρας που «κέρδισε» είχε θεωρηθεί αρχικά ως «μέτριος παράγοντας»! Και σε μετρήσιμους όρους, ήταν κάπου 128 φορές πιο επιτυχημένος από τους ταλαντούχους και προικισμένους χαρακτήρες.

Όλα στη ζωή είναι τύχη λοιπόν;