Τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει τίποτα που μπορείτε να πείτε για να πάρετε μακριά τον πόνο από κάποιον που πενθεί. Το αντίθετο μάλιστα, μερικοί άνθρωποι μπορεί να αντιδράσουν αρνητικά απέναντι στις προσπάθειές σας. Όταν αντιμετωπίζουμε κάποιον που πενθεί, πρέπει να είμαστε πραγματικά προσεκτικοί με τα λόγια που χρησιμοποιούμε και με τον τρόπο με τον οποίο τον προσεγγίζουμε.
Πρόκειται για μια ευαίσθητη στιγμή και τα συναισθήματα είναι ακατέργαστα. Η σωματική επαφή είναι απαραίτητη σε αυτές τις περιπτώσεις. Λόγω του ευαίσθητου χαρακτήρα αυτής της κατάστασης, θα θέλαμε να σας παρουσιάσουμε μερικά πράγματα που μπορείτε να πείτε σε κάποιον που πενθεί -και να σας πούμε πότε θα πρέπει να σωπαίνετε.
Μερικές φορές, μέσα στην προθυμία μας να βοηθήσουμε, καταλήγουμε να κάνουμε το αντίθετο.
Αν θέλεις να κλάψεις, κάνε το
Τι σας έλεγαν όλοι όταν ήσασταν μικροί και κλαίγατε; «Μην κλαις”. Τι σας έλεγαν όταν ήσασταν λυπημένοι; «Μην είσαι λυπημένος/η”.
Το να καταπνίγετε τα συναισθήματά σας δεν είναι καλό για κανέναν, ειδικά όταν κάποιο άτομο πενθεί.
Πρέπει να επιτρέπετε στο άτομο αυτό να εκφράζει τα συναισθήματά του αν το έχει ανάγκη. Μην το κάνετε ποτέ να αισθανθεί ότι αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να κάνει ή ότι πρέπει να ελέγχει τον εαυτό του.
Τις στιγμές αυτές, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να αφήσετε το άτομο που πενθεί να κλάψει, να ουρλιάξει και να εκφράσει τα συναισθήματά του όπως το χρειάζεται.
Αν με χρειαστείς, είμαι εδώ
Κάτι που σχετίζεται με το παραπάνω σημείο είναι το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι συχνά προσπαθούν να αποφύγουν τη θλίψη τους.
Ούτε αυτό είναι καλό, επειδή το άτομο που πενθεί έχει ανάγκη από σωματική επαφή: μια αγκαλιά ή ακόμα και κάποιον να κάθεται απλώς στο πλάι του.
Δεν χρειάζεται να μιλάτε, αν και γνωρίζουμε ότι μερικοί άνθρωποι αισθάνονται άβολα στη σιωπή. Ωστόσο το πιο σημαντικό πράγμα είναι να είστε εκεί μαζί με το άτομο που πενθεί.
Έτσι, αν το άτομο που πενθεί θέλει να μιλήσει ή αν ξαφνικά έχει ανάγκη να κλάψει, ξέρει ότι έχει κάποιον στον πλάι του που το αγαπάει και το στηρίζει.
Επομένως, ακόμα και αν αισθάνεστε άβολα, πρέπει να μείνετε μαζί του. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι, για να ξεπεράσουν τη θλίψη, πρέπει να μείνουν μόνοι. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Πιστέψτε μας, το άτομο που πενθεί σας χρειάζεται αυτή τη στιγμή περισσότερο από ποτέ.
Ξέρω ότι, όταν είσαι έτοιμος/η, θα επιστρέψεις στη ζωή σου
Γιατί μας αρέσει να λέμε στους ανθρώπους τι να κάνουν; Ανάμεσα στο «μην κλαις” και το «τώρα πρέπει να κοιτάξεις το μέλλον σου”, δεν σταματάμε ποτέ τις προσπάθειές μας να αναδομήσουμε τη ζωή του άλλου ατόμου και να του πούμε τι πιστεύουμε ότι πρέπει να κάνει.
Κατά τη διάρκεια αυτών των οδυνηρών στιγμών, το τελευταίο πράγμα για το οποίο χρειάζεται να ανησυχεί το άτομο που πενθεί είναι το μέλλον.
Δεν χρειάζεται να μάθει τι θα συμβεί ή τι πρέπει να κάνει, επειδή το ξέρει ήδη! Αυτή τη στιγμή η προσοχή του είναι στραμμένη στον πόνο του.
Πρέπει να επιτρέψουμε στην κατάσταση να επιλυθεί φυσικά. Μην εγκαταλείπετε το άτομο -απλώς βρίσκεται σε διαδικασία του πένθους. Ξέρει τι πρέπει να κάνει και θα το κάνει όπως το θεωρεί σωστό.
Πραγματικά δεν ξέρω πώς αισθάνεσαι
Όλοι συνηθίζουμε να λέμε «ξέρω πώς αισθάνεσαι” στους ανθρώπους που περνούν μια δύσκολη περίοδο στη ζωή τους.
Αυτό που δεν συνειδητοποιούμε είναι ότι ένας καλύτερος τρόπος να εκφράσουμε την υποστήριξή μας είναι να πούμε κάτι όπως «καταλαβαίνω ότι πρέπει να είναι πολύ δύσκολο για σένα”. Το να πούμε «ξέρω πως αισθάνεσαι” μπορεί να οδηγήσει σε μια επιθετική αντίδραση.
Ένα άτομο που πενθεί είναι πραγματικά ευαίσθητο και εσείς μπορεί να μην έχετε ποτέ βιώσει μια παρόμοια κατάσταση.
Η επανάληψη αυτής της φράσης συνήθως προκαλεί αντιδράσεις του τύπου: «Πώς μπορείς να ξέρεις πώς αισθάνομαι; Δεν σου έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο”.
Όποτε μπορούμε, πρέπει να αποφεύγουμε να λέμε κάτι τέτοιο και αντί αυτού να δείχνουμε στο άλλο άτομο ότι μπορούμε να το συναισθανθούμε ως έναν ορισμένο βαθμό. Μπορεί να μη γνωρίζουμε ακριβώς πόσο πολύ υποφέρει, όμως μπορούμε να το κατανοήσουμε.
Ο πόνος στο τέλος θα περάσει. Επομένως πρέπει να δείξουμε σεβασμό από κάθε άποψη, συμπεριλαμβανομένου του χρόνου που χρειάζεται για να περάσει ο πόνος.
Το να προσπαθούμε να προσποιηθούμε ότι έχουμε ήδη ξεπεράσει τη θλίψη μας ή το να πιέζουμε κάποιον να σταματήσει να πενθεί είναι κακό.
Μπορεί να χρειαστούν εβδομάδες, μήνες ή ακόμα και χρόνια σε μερικές περιπτώσεις. Κάθε άτομο είναι πολύπλοκο και μοναδικό.
Πόσες φορές έχετε πει σε κάποιον που πενθεί τι πρέπει να κάνει; Πόσες φορές έχετε πει «ξέρω πώς αισθάνεσαι;”
Τώρα γνωρίζετε πώς μπορείτε να προσφέρετε τη στήριξή σας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο σε κάποιον που πενθεί.
