Στα περισσότερα ζευγάρια μετά από καιρό  υφίστανται κυρίως εννέα συγκεκριμένοι τύποι τοξικών σκέψεων που σαμποτάρουν και καταστρέφουν τις σχέσεις. Βεβαίως, δεν έχουν όλα τα ζευγάρια και τους δέκα τρεις αυτούς τύπους τοξικών σχέσεων, αλλά κάποια ζευγάρια έχουν έξι ή επτά, άλλα πάλι έχουν τρεις. Πάντως, το σίγουρο είναι ότι κάθε ζευγάρι έχει τουλάχιστον ένα τύπο τοξικών σχέσεων που παλεύει ο καθένας στους.

• Η παγίδα του «όλα ή τίποτα» (The All-or-Nothing Trap): Βλέπετε τον σύντροφό σας είτε να κάνει πάντα το λάθος, είτε ποτέ να μην κάνει το σωστό. (“Πρέπει πάντα να είναι σωστός!”)

• Καταστροφικά συμπεράσματα (Catastrophic Conclusions): Όταν ο ένας σύντροφος υπερβάλλει υπογραμμίζοντας μονάχα τις αρνητικές ενέργειες και τα αρνητικά γεγονότα που αφορούν τον άλλο σύντροφο. (“Ο/η σύντροφός μου ευθύνεται που δε μας έδωσαν δάνειο και ζούμε σε αυτό το φτωχό σπίτι, δεν κάνει τίποτα για να βρει μια καλύτερη δουλειά!”)

• Η βόμβα του «θα έπρεπε» The “Should” Bomb: Όταν ο ένας σύντροφος υποθέτει ότι ο άλλος θα καλύψει μία ή περισσότερες από τις ανάγκες του – απλώς και μόνο επειδή θα έπρεπε να γνωρίζει εκ των προτέρων ποιες είναι οι ανάγκες του συντρόφου του. (“Θα έπρεπε να ξέρεις πόσο μισώ τη δουλειά μου, παρόλο που λέω σε όλους πόσο μεγάλη ευκαιρία είναι.”)

• Η ετικετοποίηση (Label Slinging): Όταν προσάπτετε άδικα και αρνητικά επίθετα, τις λεγόμενες ετικέτες – ταμπέλες για να χαρακτηρίσετε τον σύντροφό σας υποβιβάζοντας ή απορρίπτοντας τα όποια θετικά του χαρακτηριστικά. (π.χ. “Είσαι τόσο τεμπέλης!”)

• Το παιχνίδι του «κατηγορώ ο ένας τον άλλον» (The Blame Game): Όταν  κατηγορείτε άδικα και παράλογα τον σύντροφό σας για τα προβλήματα στη σχέση σας ως τον/την μόνο/η υπαίτιο ή για μεγαλύτερα προβλήματα που αφορούν στη ζωή σας γενικότερα. (π.χ. “Η ζωή μου έγινε χάλια, εξαιτίας σου! Έχασα τα καλύτερά μου χρόνια μαζί σου, έπρεπε να είχα παντρευτεί το γιατρό που μου προξενεύανε, όχι εσένα”).

• Συναισθηματικά βραχυκυκλώματα (Emotional Short Circuits): Τα συναισθηματικά βραχυκυκλώματα συμβαίνουν όταν ένας σύντροφος πειστεί ότι τα συναισθήματα του / της συντρόφου του δεν μπορούν να γίνουν διαχειρίσιμα. (π.χ. “Κανείς δεν μπορεί ποτέ να  συζητήσει μαζί της!”).

• Καλπάζουσα φαντασία (Overactive Imagination): Σε αυτήν την περίπτωση, καταλήγετε σε αρνητικά συμπεράσματα σχετικά με τον/την σύντροφό σας που δεν βασίζονται στην πραγματικότητα. (“Είναι τόσο απορροφημένη στις σκέψεις της τον τελευταίο καιρό… σαν να σκέφτεται κάποιον. Μάλλον με απατά με κάποιον συνάδελφό της, δε μου δίνει σημασία πια”).

• Μεροληπτικές κρίσεις (Head Game Gamble): Όταν προσπαθείτε να καταλήξετε σε κρίσεις για τον σύντροφό σας υποθέτοντας εσφαλμένα ότι έχει συγκεκριμένα κίνητρα. (“Μου έφερε λουλούδια παριστάνοντας ξαφνικά τον καλό μαζί μου, επειδή θέλει να τον αφήσω να παίξει γκολφ με τους φίλους του αυτό το Σαββατοκύριακο κι εγώ να μείνω μέσα”. Τελικά διαπιστώνετε ότι δεν ήθελε να πάει για γκολφ και ότι άδικα του κρατούσατε μούτρα).

• Μοιραία απογοήτευση (Disillusionment Doom): Αυτό συμβαίνει όταν οι σύντροφοι επικεντρώνονται στις εξιδανικευμένες προσδοκίες που έχουν ο ένας για τον άλλον και που έχουν τις ρίζες τους στο παρελθόν. (π.χ.”Το μόνο που κάνει τώρα είναι να ανησυχεί για τη δουλειά του. Είναι ακριβώς όπως όλοι οι προηγούμενοι σύντροφοι που είχα και που δεν νοιάστηκαν ποτέ ούτε για εμένα, ούτε για τις ανάγκες μου”).

• Όταν θυμάσαι και ανασύρεις προηγούμενα λάθη και συμπεριφορές του συντρόφου σου προκειμένου να βγεις από πάνω σε μια συζήτηση στο παρόν. Δυστυχώς, λίγο πολύ το έχουμε κάνει όλοι. Όταν το ποιός έχει κάνει τα περισσότερα λάθη, ή τα χειρότερα, παίρνει τη μορφή «ανταγωνισμού» ανάμεσα στο ζευγάρι, το σίγουρο είναι πως στο τέλος κανείς δε θα κερδίσει.

• Αντί να πεις αυτό που όντως σκέφτεσαι, λες ένα υπονοούμενο και ελπίζεις ότι ο άλλος θα καταλάβει, τότε το σίγουρο είναι πως ρισκάρεις να μην γίνεις κατανοητή. Επίσης, κάθε φορά που ξεσπάς με παθητικές-επιθετικές συμπεριφορές που δεν έχουν σύνδεση με αυτό που σε εκνεύρισε αρχικά, ρισκάρεις για τον ίδιο λόγο.

• Ο «ψυχολογικός πόλεμος» με «τελεσίγραφα» και δηλώσεις του τύπου: «Αν δεν…θα χωρίσουμε», «Αν…φεύγω!» κτλ. Είναι φαντάζομαι περιττό να πούμε πόσο κακό κάνεις στη σχέση σου λέγοντας (ή ακούγοντας) τέτοιου τύπου δηλώσεις. Το αποτέλεσμα είναι δύο άτομα εγκλωβισμένα οικειοθελώς σε μια κατάσταση, στην οποία δεν μπορούν να είναι ειλικρινείς και ανοιχτοί.

• Με τη μετάθεση συναισθηματικών ευθυνών όταν έχει κάποιος από τους δύο την πεποίθηση πως ο άλλος άνθρωπος θα διαβάσει τη διάθεσή του και θα του προσφέρει απλόχερα αυτό που έχει ανάγκη εκείνη τη στιγμή.

Παρόλο που μπορεί να υπάρχουν βεβαίως, κάποιοι σημαντικοί πυρήνες αλήθειας σε όσα αναφέρθηκαν ως εδώ και που βασίζονται σε ορισμένους από αυτούς τους τύπους τοξικών σκέψεων, θα πρέπει να έχουμε υπόψη ότι διαδραματίζει εξίσου σημαντικό ρόλο ο βαθμός με τον οποίο διαστρεβλώνουμε την πραγματικότητα, επίσης, το κατά πόσο επικεντρωνόμαστε υπερβολικά σε αυτούς τους τύπους τοξικών σκέψεων, οι οποίοι παρασκηνιακά και χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε πλήρως μπορούν να μας στερήσουν τη χαρά από τις ερωτικές μας σχέσεις. Όμως, ας μην απελπιζόμαστε. Είναι σημαντικό το να ψάχνουμε τι δεν πάει καλά, τι λάθη κάνουμε κι εμείς οι ίδιοι πέραν του/της συντρόφου μας και να στρέφουμε το βλέμμα από τα αρνητικά και στα θετικά στοιχεία – χαρακτηριστικά και συμπεριφορές του/της. Αυτό, μάλλον είναι το κλειδί για να ξεπεράσουμε τις τοξικές σκέψεις, το να βρούμε μια ισορροπία που θα μας βοηθήσει να κρίνουμε με πιο αντικειμενικό τρόπο τόσο τον σύντροφό μας, όσο κι εμάς.

_______________________

   Πηγή:   timesnews.gr  .missbloom.gr/