Η λέξη εθελοντισμός προέρχεται από το ρήμα «εθέλω» που σημαίνει θέλω πολύ. Ο εθελοντισμός είναι στάση ζωής. Είναι η ενσυνείδητη και ανιδιοτελής προσφορά στους συνανθρώπους μας και έχει ως κινητήρια δύναμη την αγάπη που πηγάζει από την ανθρώπινη ψυχή. Είναι η προσφορά υπηρεσιών χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς προσδοκία υλικής αμοιβής ή προσωπικής προβολής. Ο εθελοντής λειτουργεί πάντα με ελεύθερη βούληση.
Εθελοντισμός είναι η σοφή διαχείριση του περισσεύματος της ψυχής. εθελοντισμός δεν είναι μόνο κοινωνική προσφορά σε ώρα κρίσης, δεν είναι απλά φιλανθρωπία. Είναι ένας δυναμικός τρόπος κοινωνικής συμμετοχής του ανθρώπου με στόχο την εξέλιξη της κοινωνίας, σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης. Ο εθελοντισμός είναι ο δείκτης του πολιτισμού μιας κοινωνίας. Αφορά πράξεις και όχι λόγια. Όταν μιλάμε για τον εθελοντή, μιλάμε για τον πρακτικό άνθρωπο. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε τον εθελοντή ως μια «ζωντανή δύναμη της φύσης», διότι είναι στην ιδιοσυγκρασία του ανθρώπου η γενναιοδωρία και η ενασχόλησή του με τη φύση και την κοινωνία.
ΓΙΑΤΙ να γίνω εθελοντής
•ΓΙΑΤΙ… θέλω ένα νέο και καλύτερο κόσμο και ένα νέο και καλύτερο άνθρωπο!
•ΓΙΑΤΙ… θέλω να αποκτήσω καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις!
•ΓΙΑΤΙ… θέλω να μοιραστώ την ζωή μου δημιουργικά!
•ΓΙΑΤΙ… ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ!
•ΓΙΑΤΙ… ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!
Όπως έλεγε και ο Σ. Εξιπερύ στο Μικρό Πρίγκηπα:
«όσο περισσότερο δίνουμε τόσο περισσότερο έχουμε, όσο περισσότερο αγαπάμε τόσο περισσότερο μας αγαπούν. Αυτό είναι έτσι!». Αυτό θα μπορούσε να είναι το ρητό των εθελοντών…
Ποιος ονομάζεται εθελοντής;
Εθελοντής είναι ο άνθρωπος εκείνος που προσφέρει ανιδιοτελώς τον ελεύθερο χρόνο του ή τη γνώση του για χρήσιμες δράσεις προς όφελος άλλων, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Προσφέρει συνειδητά, με στόχο και με πειθαρχία. Ο εθελοντής έχει την ικανότητα συνέχειας. Προσφέρει δηλαδή σταθερά και ανεξάρτητα από την ψυχολογική του κατάσταση και όχι μόνο όταν είναι ευδιάθετος ή έχει όρεξη.
Άλλο είναι να προσφέρεις αυτό που έχεις και άλλο να προσφέρεις αυτό που είσαι. Το πρώτο κάποια στιγμή τελειώνει, το δεύτερο είναι πηγή ανεξάντλητη που μπορεί να γεννά κάθε φορά ό,τι χρειάζεται για να το προσφέρεις. Είναι το να προσφέρεις τον ίδιο σου τον εαυτό σε αυτό που πιστεύεις.
Πώς νοιώθει ο εθελοντής;
Ο κόσμος μοιάζει να μεγαλώνει κι ο ήλιος γίνεται πιο λαμπρός μόλις κανείς πάρει την απόφαση. Δεν μετανιώνει. Κι αν τον ξαναρωτούσαν, την ίδια απόφαση θα έπαιρνε. Γιατί αυτή του η πρωτοβουλία συνεπάγεται μια στάση ζωής. Αισθάνεται την ευθύνη σε ό, τι κάνει. Είναι αυτό που έλεγε ο Ν. Καζαντζάκης «να αγαπάς την ευθύνη, να λες: «Εγώ μονάχα εγώ φταίω αν δεν σωθεί ο κόσμος!». Έτσι ακριβώς σκέφτεται και δρα ο εθελοντής. Βάζει πρώτα το «εμείς» και έπειτα το «εγώ».
Ποιά προσόντα πρέπει να έχει ο εθελοντής
Ο εθελοντής συνδυάζει το μεράκι του ερασιτέχνη, τη συνέπεια του επαγγελματία, την πειθαρχία του στρατιώτη και την ανιδιοτέλεια του πνευματικού ανθρώπου.
Ο εθελοντής δεν προσφέρει από το περίσσευμα ούτε από το υστέρημά του. Γνωρίζει ότι τίποτε δεν είναι δικό του και όταν χρειάζεται κάτι, κάνει τα πάντα για να το βρει και να το προσφέρει είτε το έχει είτε δεν το έχει. Αυτό είναι και η έννοια της γενναιοδωρίας (το γενναίο-δώρο, να προσφέρω αυτό που δεν έχω, αλλά να το βρίσκω, επειδή υπάρχει ανάγκη).
Τέλος
Ο εθελοντισμός δεν είναι απλά ένας όρος, είναι στάση ζωής και δρα εποικοδομητικά στο κοινωνικό στερέωμα καθώς αφορά όλους ανεξάρτητα από κοινωνικές και οικονομικές διακρίσεις, προάγει την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στην προάσπιση των θεμελιωδών τους δικαιωμάτων και ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.
Το Μοντέλο του Εθελοντισμού
- Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως συνδυασμός ακτιβισμού και άμισθης εργασίας.
- Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως ακτιβισμός και αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου
- Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και της ανιδιοτελής προσφοράς
- Τέλος, ο εθελοντισμός είναι ο συνδυασμός και των τριών διακριτών στοιχείων.
Ως συμπέρασμα από όλα αυτά: ο εθελοντής είναι το ενεργοποιημένο άτομο, που μπορεί και θέλει να προσφέρει. Αυτό που οδηγεί και κατευθύνει τον εθελοντή δεν είναι η επιθυμία του, ούτε κάποιο χόμπι αλλά το καθήκον.
Οι μεγάλοι φιλόσοφοι της εποχής μας και οι ερευνητές της ιστορίας μιλάνε για ένα νέο παγκόσμιο μεσαίωνα στον οποίο μπαίνει η ανθρωπότητα, για μία δύσκολη εποχή, μαύρη. Η κοινωνική αδικία, η φτώχια, ο ηθικός και πνευματικός ξεπεσμός, οι πανδημίες, οι πόλεμοι έχουν γίνει η καθημερινότητα μας. Ο ρόλος του εθελοντή είναι πιο επιτακτικός από ποτέ. Οι άνθρωποι και η φύση υποφέρουν. Αυτό που χρειάζεται είναι να ακολουθήσουμε την καρδιά μας και τη φωνή της φύσης, για να μπορέσουμε να συντονιστούμε και να εργαστούμε σωστά, για ένα Νέο και Καλύτερο Κόσμο.
Τελικά ο εθελοντισμός είναι μια ανάγκη της εποχής μας.
