«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής απ’ ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα… Έχω περισσότερο παρελθόν από ό,τι μέλλον. Αισθάνομαι όπως αυτό το παιδάκι που του έδωσαν ένα γεμάτο μπολ με κεράσια: τα πρώτα τα καταβρόχθισε με λαιμαργία, αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγα, άρχισε να τα γεύεται με βαθιά απόλαυση. [...]

Όλοι όσοι έχουν βρεθεί σε σχέση, και ειδικά μακροχρόνια, έχουν κατανοήσει κάτι πολύ σημαντικό: ότι κανείς δεν μπορεί να σου εγγυηθεί για τις πράξεις των άλλων. Παρόλο που το να είσαι με κάποιον και να μοιράζεσαι τις στιγμές σου μαζί του είναι από τις μεγαλύτερες χαρές στη ζωή, η ικανότητα να νιώθει κανείς αυτάρκης και χαρούμενος με τον ίδιο του τον εαυτό, είναι κάτι που πρέπει να το αναπτύξει οπωσδήποτε για χάρη της παντοτινής του ευτυχίας. [...]

Σύμφωνα με την επιστήμη 50% της ευτυχίας μας καθορίζεται από τα χαρακτηριστικά και τα γονίδια μας ενώ το άλλο 50% εξαρτάται από τη ζωή που κάνουμε, οπότε η ευτυχία σου δεν είναι 100% στο χέρι σου. Εκτός λοιπόν από τις σχέσεις, την καριέρα ή τα χόμπι σου υπάρχουν και κάποια άλλα πράγματα που μπορείς να κάνεις για να γίνεις ακόμα πιο χαρούμενη. [...]

Σ’ ένα τρένο κάθονται μαζί, ο ένας απέναντι από τον άλλον, ένας διάσημος βιολόγος με διεθνή βραβεία, κι ένας σχεδόν αγράμματος αγρότης της περιοχής. Ο πρώτος, φοράει ένα άψογο επίσημο κοστούμι, σε σκούρο γκρί· ο άλλος, ένα φθαρμένο αλλά καθαρό παντελόνι για τη δουλειά στα χωράφια. Ο επιστήμονας έχει γύρω του βιβλία, ενώ ο επαρχιώτης ένα μικρό μπογαλάκι με ρούχα. [...]

Κάθε πραγματική ή κατά φαντασίαν απειλή -φυσικές, οικονομικές ή προσωπικές καταστροφές, απώλεια αγαπημένων προσώπων κ.λπ.- μας προκαλεί τις τυπικές αντιδράσεις του άγχους και του πανικού: ταχυκαρδία, εφίδρωση, ξηροστομία, τέντωμα των μυών, παγωμάρα. Ολα, δηλαδή, τα σωματικά συμπτώματα της έντονης αγωνίας ή του πανικού που βιώνουμε. [...]

Την λαχταρούμε και την ποθούμε για να φέρει στη ζωή μας πληρότητα, ομορφιά κι ευτυχία. Η αγάπη έχει πάμπολλες μορφές και είναι μια αλήθεια διαρκής που την βλέπεις παντού και πάντα. Η γονεϊκή αγάπη, η ρομαντική αγάπη, η αγάπη μεταξύ αδερφών και φίλων, η αγάπη απέναντι σ’ενα ζώο, η αγάπη μεταξύ συνανθρώπων. [...]

Ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις είναι να ξεκινήσεις να κατανοείς τον εαυτό σου και ν’ αλλάξεις τον εαυτό σου. Στην επιθυμία να βοηθήσεις τον άλλο, να υπηρετήσεις τον άλλο, υπάρχει κρυμμένη υπερηφάνεια, αλαζονεία. [...]

Αν είστε ένας από τους πολλούς που σκέφτεται: «Δεν είναι δίκαιο όλα μου πάνε στραβά» κατ’ αρχήν πρέπει να έχετε το θάρρος να καταλάβετε την αποτυχία αλλά και το κουράγιο να προσπαθήσετε πάλι. Η Ρώμη δεν φτιάχτηκε σε μια μέρα! Η αλλαγή είναι μια διαδικασία που έχει κι’ αυτή τη δική της σειρά. Είτε θέλω να αλλάξω τη δουλειά μου, τον σύντροφό μου, τη μορφή της σχέσης που έχω μαζί του ή τον ίδιο μου τον εαυτό η διαδικασία είναι η ίδια. [...]