φιλοσοφία

Οι 4 νόμοι της απλότητας και πώς να τους εφαρμόσεις στην ζωή

positivus
Το πρόβλημα με πολλά βιβλία και οδηγούς για να απλοποιήσεις την ακαταστασία, στην εργασία, το γραφείο, την ζωή σου, είναι ότι συνήθως είναι πολύ πολύπλοκα. Χρειαζόμαστε μια απλή μέθοδο για την απλούστευση. [...]

Ο Έντμοντ Χουρσέλ και η Φαινομενολογία

positivus
Πρόκειται για εκείνο το φιλοσοφικό ρεύμα που, με σημείο εκκίνησης την εμπειρία των φαινομένων (αυτό που αποτυπώνεται ως συνειδητή εμπειρία), επιχειρεί να εξαγάγει τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά της εμπειρικής διαδικασίας και την οντότητα των εμπειριών μας. Βασίζεται στο έργο του φιλοσόφου Έντμοντ Χουρσέλ (E. Husserl 1859–1938) και έπαιξε καθοριστική σημασία στην ανάπτυξη του Υπαρξισμού, όπως είναι φανερό στο έργο του Ζαν-Πωλ Σαρτρ, του Μωρίς Μερλώ-Ποντύ και του Μάρτιν Χάιντεγκερ. [...]

Η αγορά διαβρώνει τις ηθικές αξίες

positivus
Οι περισσότεροι άνθρωποι θα δήλωναν αντίθετοι στην παιδική εργασία, την εκμετάλλευση των εργαζόμενων ή την καταστροφή του περιβάλλοντος. Πολλοί όμως παραβιάζουν τις ίδιες τις ηθικές αξίες τους όταν παίρνουν οικονομικές αποφάσεις και δίνουν προτεραιότητα στη χαμηλή τιμή και γενικά στο κέρδος. [...]

Όλο και περισσότεροι επιστήμονες αναζητούν στην θρησκεία απαντήσεις για τα έσχατα μεγάλα ερωτήματα του Σύμπαντος

positivus
Στον Μεσαίωνα όλη η επιστημονική αλήθεια πήγαζε και νομιμοποιούνταν από την Bίβλο. Oι παρατηρήσεις δεν είχαν καμιά σημασία. Aυτό που μετρούσε ήταν κατά [...]

Τι είναι η φιλοσοφία

positivus
Η φιλοσοφία δεν μπορεί να οριστεί άχρονα. Οφείλουμε να εξετάζουμε το ιστορικό της πλαίσιο και τις αναζητήσεις των ανθρώπων κάθε φορά. Αυτό, γιατί η φιλοσοφία λειτουργεί αλληλεπιδραστικά με το άτομο και την κοινωνία. Την διαμορφώνει και την κινητοποιεί, ενώ ταυτόχρονα επηρρεάζεται από αυτή την εξέλιξη. Καθώς ο άνθρωπος είναι αυτός που φιλοσοφεί, τον επηρρεάζει και επηρρεάζεται από αυτόν. [...]

Για τον έρωτα

positivus
Όλα, τίποτα, πάντα, ποτέ… Με τον έρωτα, οι όροι είναι πάντα ακραίοι. Δε συμβιβαζόμαστε, ζητάμε τα πράγματα με απόλυτο τρόπο και, φυσικά, τα βρίσκουμε μπαστούνια. Καταρχάς, ποιος μπορεί να ζητάει τα πάντα αν δε δίνει τα πάντα για αντάλλαγμα; Κι αν έχει τα πάντα, γιατί να θέλει κι άλλα; [...]

100 χρόνια από τη γέννηση του Αλμπέρ Καμύ

positivus
Ο Αλμπέρ Καμύ (Albert Camus γεννήθηκε στην Αλγερία το 1913 και πέθανε σε αυτοκινητικό δυστύχημα το 1960. Ήταν φιλόσοφος και συγγραφέας, ιδρυτής του Theatre du Travail για το οποίο δούλεψε ως σκηνοθέτης, διασκευαστής και ηθοποιός. Χρωστά σχεδόν εξίσου τη φήμη του στα μυθιστορήματά του Ο Ξένος και Η Πανούκλα, στα θεατρικά του έργα Καλλιγούλας και Οι δίκαιοι και τέλος στα φιλοσοφικά του δοκίμια Ο Μύθος του Σίσυφου και Ο επαναστατημένος άνθρωπος. Τιμήθηκε το 1957 με το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Συχνά κατατάσσεται στους υπαρξιστές, κάτι που ο ίδιος απέρριπτε. [...]

Δε θέλω να πάω στον παράδεισο, κανένας από τους φίλους μου δεν είναι εκεί

positivus
To να πιστεύουμε σε μια άλλη ζωή, όπου θα αποζημιωθούμε για τα επίγεια βάσανα είναι θεμιτό, αυτό δεν πρέπει όμως να χρησιμεύει ως πρόφαση για να χάνουμε τη μοναδική ζωή που έχουμε τώρα στα χέρια μας: αυτήν εδώ. [...]

Υπαρξισμός

positivus
Ο υπαρξισμός ως ρεύμα είναι μια από τις φιλοσοφικές επαναστάσεις του εικοστού αιώνα. Οι απολογητές του αμφισβητούσαν την εγκυρότητα όλων των θεωριών και συστημάτων που είχαν διαμορφωθεί στο πλαίσιο της παραδοσιακής φιλοσοφίας και εισηγούνταν, βασιζόμενοι στο cogito του Καρτέσιου, ένα νέο ξεκίνημα με βάση τις δικές τους απόψεις. [...]

Η αλλαγή των επιστημονικών αντιλήψεων και ο Thomas Kuhn

positivus
Τι είναι αυτό που καθορίζει τη βαθιά αλλαγή των επιστημονικών αντιλήψεων μέσα στον χρόνο; Τόσο στην προσέγγιση του Popper όσο και του Lakatos, η επιστημονική πρόοδος, η αλλαγή των επιστημονικών θεωριών είναι μια ορθολογική διαδικασία. Η ορθολογική συζήτηση και κριτική βρίσκεται στην καρδιά της θεώρησής τους. Σε τελική ανάλυση η επιστημονική γνώση αντλεί τον ορθολογισμό της από την διυποκειμενική συμφωνία των επιστημόνων μέσα στα θεσμικά πλαίσια, όπως το έθετε ο Popper. Ο επιστημονικός ορθολογισμός τελικά νομιμοποιείται από τα πλαίσια της κοινωνικής πρακτικής και του διαλόγου και ο διάλογος, για τον Popper, χαρακτηρίζεται τελικά από τον ορθολογισμό. [...]