Βρισκόμαστε πάντα αντιμέτωποι με τις επιλογές μας. εκείνες είναι το ρίσκο μας, είναι η αιτία για τη τροπή που παίρνει η ζωή μας. τις κάνουμε μια φορά, και αμέσως έχουμε χάσει το δικαίωμα να τις αλλάξουμε. Άλλοτε μας βασανίζουν και άλλοτε μας δικαιώνουν. Βρίσκονται όμως πάντα εκεί, να μας υπενθυμίζουν ότι οι μόνοι υπεύθυνοι για ότι κι αν συμβεί, είμαστε εμείς. Είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνοι και κουβαλάμε για πάντα το βάρος των επιλογών μας.

Υπάρχουν φορές που τις μετανιώνουμε, που μας τρώει σα σαράκι το «αν έπαιρνα τον άλλον δρόμο»; Είναι στιγμές που πιστεύουμε πως το alternative σενάριο, ίσως να ήταν καλύτερη επιλογή. Αυτό βγαίνει ως φυσική σκέψη, όταν τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν, στην επιλογή που τελικά κάναμε.

  Πρέπει να συμφιλιωθούμε με αυτό το αποτέλεσμα που εμείς οι ίδιοι προκαλέσαμε. Να μη σκεφτόμαστε άπληστα, το αν θα ήταν καλύτερη η ζωή μας, αν είχαμε κάνει τη άλλη επιλογή. Πρέπει να στηρίζουμε τις αποφάσεις μας, ακόμα και αν τελικά αποδεικνύονται λανθασμένες. Να τις στηρίζουμε απόλυτα, ακόμα και αν πάνε κόντρα στα σχέδιά μας. πρέπει να σεβόμαστε τις επιλογές μας. να τις αφήνουμε να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή μας, και να τις απολαμβάνουμε γιατί είναι δικές μας.

Κι αν όλα τελικά πάνε στραβά, να τις παρατηρούμε και να μαθαίνουμε μέσα απ αυτές, βαφτίζοντάς τες εμπειρίες. Να τις ζυγίζουμε καλύτερα προτού τις κάνουμε. Κι αν μας οδηγούν σε όμορφα μονοπάτια,  πρέπει να βάζουμε τα σημάδια μας, ώστε να τις ξανά ακολουθήσουμε μία προς μία.

Το νόημα της ζωής είναι να αγαπάς τις επιλογές σου, με όποιο τρόπο και αν τις έχεις επιλέξει. Είτε είναι αποτέλεσμα παρορμητικότητας, είτε αγάπης, είτε θυμού, είτε βαθιάς συγκίνησης, ενθουσιασμού, αδυναμίας. Οι επιλογές μας, είναι το αλάτι και το πιπέρι της ζωής. Είναι ένα παιχνίδι που παίζεται από έναν, τον εαυτό μας. ένα παιχνίδι από εμάς, για εμάς.

Οι επιλογές μας τελικά, είμαστε εμείς!

Της Μαρίας Χαρίτου Πηγή