Από το ¨πρώτο τραπέζι πίστα¨ στη ρεφενέ βενζίνη. Από το φαίνεσθαι στο επιβιώνειν.

Ραγδαίες οι εξελίξεις, τεράστιες οι αλλαγές.

Πως ένας άνθρωπος να μπορέσει να κατανοήσει ότι μια απόφαση, στηριζόμενη στα δεδομένα της τότε εποχής και δείχνοντας επιτυχής , θα μπορούσε να τον οδηγήσει σε απόγνωση;

Πως ένας άνθρωπος να κατανοήσει, πως ότι πίστεψε δεν ήταν η ευχή του, αλλά η κατάρα του;

Πως ένας άνθρωπος να πιστέψει ότι την ώρα που πίστεψε πως οι ουρανοί άνοιξαν για αυτόν και ο θεός τον άκουσε, πραγματοποιώντας ίσως την μεγαλύτερη επιθυμία του, την απόκτηση ενός σπιτιού , ενός αυτοκινήτου, μιας δουλειάς, ότι θα γινόταν τώρα θήλια στο λαιμό του.

Γιατί στην ουσία, πέραν του προβλήματος που αφορά αμιγώς στην επιβίωση, αυτό που μας τρελαίνει, είναι η διάψευση, που έχει σαν συνέπεια την απογοήτευση.

Μια απογοήτευση που στην αρχή ξεκίνησε απέναντι στους ιθύνοντες και τώρα στρέφεται απέναντι σους εαυτούς μας. Μια απογοήτευση που μας ρίχνει στα μάτια μας , που μας κάνει να μην μπορούμε να εμπιστευθούμε ξανά τους εαυτούς μας, μιας και οι πρότερες αποφάσεις μας δεν είναι και η καλύτερη πιστοποίηση για το μέλλον.

Έτσι είναι δυστυχώς. Οι περισσότεροι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση πανικού. Το αύριο μοιάζει σαν άγριο θηρίο έτοιμο να μας κατασπαράξει κι εμείς ανήμποροι μπροστά του.

Μόνο που ο πανικός είναι προοδευτικό του άγχους. Και αν τον μετριάσουμε λίγο και φτάσουμε στο επίπεδο του δημιουργικού άγχους, θα οξύνουμε τις αισθήσεις μας και θα μπορέσουμε να προσαρμοστούμε και να ανταπεξέλθουμε στις νέες συνθήκες.

Πάντα έναντι των μεγάλων τεχνολογικών ή κοινωνικών αλλαγών αργοπορούν οι ιδιωτικές αλλαγές. Οι αλλαγές στο μυαλό των ανθρώπων, οι αλλαγές στον τρόπο σκέψης μας και στη ιεράρχηση των προτεραιοτήτων μας .

Για την ακρίβεια, νόμος της φυσικής λέει, πως όσο μεγαλύτερη είναι η αλλαγή , τόσο μεγαλύτερη είναι η αντίσταση.

Αυτό λοιπόν που πρέπει να κάνουμε είναι να προσαρμοστούμε στις νέες συνθήκες, γιατί ότι δεν προσαρμόζεται πεθαίνει.

Είναι προτιμότερο να χάσεις το σπίτι σου, από το να γίνεις αλκοολικός από τη στεναχώρια σου για το σπίτι σου.

Ότι δεν μεταλλάσσεται πεθαίνει.

Έχουν μεγαλύτερη αξία λίγα τετραγωνικά ντουβάρια από σένα;

Στο κάτω κάτω της γραφής, ακόμη και όλα να τα πάρουν εσύ θα είσαι ζωντανός και ακμαίος και στην επόμενη παρτίδα μπορεί να αποκτήσεις τα διπλάσια.

Γελάς αλλά, αν πέντε χρόνια πριν σου έλεγαν πως θα κινδύνευες σήμερα να τα χάσεις όλα, πάλι θα γέλαγες, νομίζω.

Σήμερα η μόνη επιλογή είναι η ζωή. Και όποιος δεν το αντιληφθεί και δεν προσαρμοστεί γρήγορα στα νέα δεδομένα , κινδυνεύει να εξαφανιστεί.

Μην κάνεις την χάρη σε όσους σε έφεραν ως εδώ να σε εξαφανίσουν.

Άλλαξε τη σκέψη σου. Μην μοιρολογάς για τους κόπους σου. Μην μέμφεσαι τις παλαιότερες επιλογές σου.

Ο δρόμος είναι ένας, η ζωή. Και όλα να τα χάσεις, υπάρχεις ακόμη στο παιχνίδι και κανείς δεν γνωρίζει το μέλλον τι μπορεί να φέρει.

Ο στόχος είναι ένας , προσαρμόσου, αποδεσμεύσου από την σκέψη της κτήσης, ζήσε , μείνε στο παιχνίδι και περίμενε την κατάλληλη ευκαιρία.

αναπνοές   Εύα Τσέδου